Hejka, chciałabym zapytać jak to u Was jest - potraficie przyznawać się do swoich słabości (przed innymi ludźmi i samym sobą) czy jesteście jak Stefek Burczymucha z wiersza Marii Konopnickiej, co to nikogo i niczego się nie boi? 🤣🤣 Przez słabości rozumiem wszelkiego rodzaju lęki, kompleksy, wrażliwość, Wasze potknięcia. Bo jednak co się gada z jakimś facetem to robi z siebie maczo, szczególnie Ci starsi 🙄 Mój własny ostatnio w kinie próbował przede mną ukryć wzruszenie jedną sceną, widziałam jak mu łza kapnęła po policzku, odwracał głowę - to chyba trudne tak cały czas udawać twardego i jednak to duża odwaga i siła, żeby się przed kimś odsłonić.

Kasia potraficie przyznawać się do swoich słabości Tak, szczególnie przed sobą. Jestem dość krytyczny wobec siebie 😉 Kasia przed innymi ludźmi Jeśli ktoś mnie skrytykuje konstruktywnie, to nie mam problemu z przyjęciem tego do wiadomości i próby poprawy, nie zaprzeczam, nie neguje Kasia Przez słabości rozumiem wszelkiego rodzaju lęki, kompleksy, wrażliwość, Wasze potknięcia. Akceptacja tego jest bardzo ważnym czynnikiem PEWNOŚCI SIEBIE i autentyczności, która jest cholernie ważna w życiu i dla naszej równowagi psychicznej Kasia przede mną ukryć wzruszenie jedną sceną, widziałam jak mu łza kapnęła po policzku, odwracał głowę - to chyba trudne tak cały czas udawać twardego i jednak to duża odwaga i siła, żeby się przed kimś odsłonić. Kwestia wychowania. Mężczyźni nie są uczeni wyrażania emocji i uczuć. Dlatego przodujemy w statystykach samobójców Emocje i uczucia, głownie miłość, jest przez nas często traktowana jako SŁABOŚĆ. A do tej ciężko się Nam przyznać, co nie znaczy że nie potrafimy kochać 😉

Kasia Hejka, chciałabym zapytać jak to u Was jest - potraficie przyznawać się do swoich słabości (przed innymi ludźmi i samym sobą) czy jesteście jak Stefek Burczymucha z wiersza Marii Konopnickiej, co to nikogo i niczego się nie boi? Myślę, że potrafię. Ucieczka przed nimi nie rozwiązuje nic. A wierszyk czytam córce - nie lubi Stefka 🙂 Kasia Przez słabości rozumiem wszelkiego rodzaju lęki, kompleksy, wrażliwość, Wasze potknięcia. Wszystko, co nas ukształtowało, staje się dobrą odznaką, której nie powinno się ukrywać. Kasia Mój własny ostatnio w kinie próbował przede mną ukryć wzruszenie jedną sceną, widziałam jak mu łza kapnęła po policzku, odwracał głowę - to chyba trudne tak cały czas udawać twardego i jednak to duża odwaga i siła, żeby się przed kimś odsłonić. Miał wyrazić to mocniej? Oczy wilgotnieją i tyle. Wrażliwość nie jest taka zła, ale każdy ma inną. W 95 pękłbym chyba z żalu, gdybym nie pozwolił sobie na łzy w momencie śmierci Mufasy 🙂 Kasia Bo jednak co się gada z jakimś facetem to robi z siebie maczo, szczególnie Ci starsi 🙄 A co masz przez to na myśli? Bo z jednej strony starsi często mają przepracowane dużo rzeczy i inną emocjonalność (w porównaniu do typowej kobiety), ale jak już napisał @Themotha , nasze wychowanie promuje “oszczędność” w emocjach i ciężko to ocenić z zewnątrz, póki nie jest przesadzone. Z mojego doświadczenia mężczyźni w wieku 30-60 całkiem nieźle wyrażają emocje (zależnie od przyjętego punktu odniesienia). Młodsi często udają, by łatwiej złapać partnerkę, a starsi z kolei to często już żelbet emocjonalny (również kobiety).

Kiedy mówię, zawsze patrzę prosto w oczy. Nigdy nie wykonuję niepotrzebnych ruchów…

Meg4tron prosto w oczy. Nigdy nie wykonuję niepotrzebnych ruchów… Czy to jest tekst z “Chłopaki nie płaczą”?

Kasia Mój własny ostatnio w kinie próbował przede mną ukryć wzruszenie jedną sceną, widziałam jak mu łza kapnęła po policzku, odwracał głowę - to chyba trudne tak cały czas udawać twardego i jednak to duża odwaga i siła, żeby się przed kimś odsłonić. To nie jest dziwne. Tonowanie własnych stanów (nawet nieudolne) też ma swój sens i urok. Jest ogólna potrzeba chronienia własnej wrażliwości bo rożni są ludzie, dlatego może się to wydać kontrowersyjne ale uważam, że do pewnego stopnia potrzebujemy psychologicznych masek, zasłon (nie mylić z narcystycznymi osłonami) i nie wolno z drugiej strony ich zrywać “innemu”. Mój dawny chłopak też kiedyś tak zrobił, potem jak zapalili światło udawał że czegoś tam pod siedzeniami szuka, a ja udawałam, że nie widzę jego mokrych oczu. Pisałam kiedyś tutaj o tym, ale nie wspomniałam, że mi też kręciła się łza w oku, tylko byłam “twardsza” i pozwoliłam sobie na łezkę dopiero jak nikt na mnie nie patrzył😉

Kobiety wy chcecie wrażliwości u faceta, ale kiedy ją otrzymujecie nie potraficie jej w pełni docenić. Łzy u mężczyzny traktujecie jako słabość lub brak męskości i często jest to źródłem urazy i utraty bezpieczeństwa. Nie zdajecie sobie sprawy ile czasami wysiłku potrzeba, aby żyć pod taką presją pod jaką obecnie żyją mężczyźni. Aby być kobietą nie musicie nic robić, aby być mężczyzną to już lista robi się długa. Nie ma już polowań, nie ma niebezpieczeństw które mogą zabić, ale nie ma też wielu możliwości na zadbanie o siebie lub udowodnienia sobie czegoś. Od małego żyjemy wg oczekiwań innych i zatracamy siebie by przetrwać. Kiedy to wychodzi, albo mamy słabszy okres nie ma często do kogo można się zwrócić. Od małego słyszymy nie płacz, chłopaki nie płaczą, nie mazgaj się, a my mamy swoje potrzeby, które niespełnione w dzieciństwie wychodzą po czasie i często was ta reakcja przeraża. Nie jest to wasza wina, bo zostałyście tak samo zaprogramowane. Trzeba wiele odwagi aby przed samym sobą przyznać się do słabości, przed drugim człowiekiem z którym jesteśmy związani emocjonalnie wymaga heroicznej siły. Dawno temu ja też zaufałem pewnej kobiecie, wtedy dałbym sobie za nią rękę uciąć. I wiesz, co… I bym teraz, kurwa, nie miał ręki. Nie można się przed wiekszością z was otwierać i pokazać swoją wrażliwą stronę. Swoje słabości. Chyba że na samym początku relacji, ale po dłuższym czasie większość z nas otrzyma pogardę i jakże „pięknie ilustrujące to zdanie”: Weź się w garść. Kiedy widzicie łezkę w oku dla was to jest urocze, ale kiedy dzieje się coś poważnego wtedy nie ma w was zrozumienia i prawdziwego wsparcia. Jesteście przerażone. Kiedy się odsłaniamy wasze wyobrażenie o nas znika nagle albo umiera powolną śmiercią. Taka jest prawda. Przerabiałem to z wieloma facetami wiele razy. Nie ma wyjątku. Prawdziwe wsparcie możemy otrzymać tylko od siebie albo od innego mężczyzny.

virilis Łzy u mężczyzny traktujecie jako słabość lub brak męskości i często jest to źródłem urazy i utraty bezpieczeństwa. To prawda, kobieta podświadomie traci wtedy poczucie bezpieczeństwa. virilis Nie zdajecie sobie sprawy ile czasami wysiłku potrzeba, aby żyć pod taką presją pod jaką obecnie żyją mężczyźni Eeee, zaraz tam mężczyźni i zaraz tam wszyscy. Jednym jest łatwiej, innym trudniej a większości przeciętnie. virilis Aby być kobietą nie musicie nic robić Xd, mocno cię poniosło! virilis Prawdziwe wsparcie możemy otrzymać tylko od siebie albo od innego mężczyzny. Po to jest m.in. to forum.

virilis Aby być kobietą nie musicie nic robić, Widziałeś kobietę, która wychodząc do ludzi z rana nic nie robi? W sensie bez makijażu, paznokci, fryzury? virilis Łzy u mężczyzny traktujecie jako słabość lub brak męskości i utraty bezpieczeństwa. Taka natura rzeczy. Płacz, łzy kojarzą się kobiecie z dzieckiem? Mieszkając z kobietą, która akurat jest w domu zamykałem się w łazience aby przeżyć ze sobą swoje nieliczne epizody słabości. virilis Nie można się przed wiekszością z was pokazać swoją wrażliwą stronę. Można, ale mosznę i jaja pokazujemy w łóżku w trakcie igraszek.😉

virilis Aby być kobietą nie musicie nic robić Powiedz to tym, które są nieładne, niezgrabne, grube albo po prostu przeciętne z wyglądu. A potem tym, które są matkami i godzą macierzyństwo z pracą w korpo. Nie wiesz o czym piszesz. virilis Kobiety wy chcecie wrażliwości u faceta, ale kiedy ją otrzymujecie nie potraficie jej w pełni docenić Ten cały wywód nie dotyczy przypadkiem Twojej kobiety? Bo wątpię, że poznałeś wszystkie kobiety tego świata 🙄 virilis ile czasami wysiłku potrzeba, aby żyć pod taką presją pod jaką obecnie żyją mężczyźni A kto Ci każe spełniać cudze oczekiwania? 🤔

Przyznawanie się do słabości

JAL

virilis Chodzi mi o to, że o ile matka może być pod presją przez dziecko, tak i ojciec tez i nie tylko przez dziecko

virilis Tak, facet moze byc odsuniety i bez odpowiedniego wsparcia na zewnatrz moze sie to zle odbic na relacji. Szczegolnie podczas pierwszego dziecka. Gdzie mloda mama czuje ze “wykonala plan”.

Rozumiem, co masz na myśli i się zgadzam z tym zaznaczeniem, że możesz podmienić osoby i nadal masz zdanie prawdziwe.

“Tak, kobieta może być odsunięta i bez odpowiedniego wsparcia na zewnątrz, może się to źle odbić na relacji. Szczególnie podczas pierwszego dziecka.”

W moim małżeństwie to zagubienie było obustronne. Nadal jest, chociaż w mniejszym stopniu.

Kasia Znasz podobne dotyczące kobiet?

Przypomniało mi się: “Każda potwora znajdzie amatora”

virilis Klasyczny przykład to różnice w ilości samobójstw między kobietami i mężczyznami.

Kobiety mają więcej prób, a mężczyźni więcej skutecznych prób. Dodałbym tu dość głośny eksperyment Norah Vincent, która wcielała się w mężczyznę przez rok i napisała o tym książkę. Według niej, obie płcie mają inne wyzwania, ale podobnie ciężko
.
https://en.wikipedia.org/wiki/Self-Made_Man_(book)

virilis Idealizujemy druga osobę, a kiedy przy okazji słabości ten wizerunek znika, niektórym ciężko to zaakceptować. Nie oszukujmy się, że poziom akceptacji “słabości” dla obu płci jest taki sam.

My (społeczeństwo) w ogóle nie cierpimy słabości (zależnie od tego w jakim kontekście ją definiujesz). Tolerujemy ją jedynie u dzieci, a i to nie zawsze. U dorosłych z kolei niemal zawsze wytrąca z równowagi i wywołuje pogardę i agresję.

virilis Nie zamierzam więcej ryzykować.

Przypomina mi się post (bodajże autorstwa @Johnny ), gdzie kobieta usprawiedliwiała pogardę dla męża, bo “nie umiał” się ogarnąć po śmierci matki i zamówić biletów lotniczych.

virilis tyle że u faceta nie może trwać zbyt długo.

Mężczyzna wręcz “nie może” mieć depresji tudzież innych chorób psychicznych. Oczywiście piszę o generalnej percepcji społecznej, a nie indywidualnym poglądzie. Poprawiło się, ale nadal jesteśmy za kobietami w tym względzie.

JAL

JAL kobieta usprawiedliwiała pogardę dla męża, bo “nie umiał” się ogarnąć po śmierci matki i zamówić biletów lotniczych.

Znalazłem wspomniany temat:

Plaga nieogarniętych życiowo "mężczyzn"

Kasia

virilis Presja społeczna dla facetów jest też bezlitosna

Słowo klucz Kochany.
Napisałeś wcześniej, że my kobiety nic nie musimy robić, a od facetów wymaga się bardzo wiele.
Nie zgodziłam się z tym i podałam Ci przykłady presji, która ciąży na kobietach (nie negując wcale tego, że i faceci mają przechlapane - oczywiście, że mają).
Możemy zgodzić się, że zdanie “aby być kobietą nie musicie nic robić” było jednak nieprawdziwe?

virilis Taki argument, że presja większa u kobiet to taki średni.

Nic takiego nie napisałam - stworzyłeś chochoła, z którym postanowiłeś walczyć 😉
Nie zgadzam się jedynie ze stwierdzeniem, że od kobiet niczego się nie wymaga.

virilis Ile razy kobiety “zmusza” faceta we wczesnej fazie do porzucenia znajomych, bo musi być najważniejsza

Masz rację. Potrafisz jednak zauważyć, że zdarzają się i faceci, którzy kontrolują, nie pozwalają spotykać się ze znajomymi, kompletnie nie potrafiący zaufać?

JAL Brzydcy mężczyźni nie mają wzięcia na rynku relacyjnym w dużo większym zakresie niż brzydkie kobiety

No nie wiem, kobieta nie nadrobi braków urody inteligencją, statusem materialnym, poczuciem humoru czy statusem społecznym, a facet już może to zrobić.

JAL Kicia

❤️❤️❤️

JAL

Tutaj mam na świeżo wspaniałe podsumowanie całego tematu ze strony męskiej, wzbogacone reakcją kobiety:

Kasia nie nadrobi braków urody inteligencją, statusem materialnym, poczuciem humoru czy statusem społecznym, a facet już może to zrobić.

Raz, że fizyczna brzydota często idzie w parze z deficytami w wymienionych przez ciebie obszarach, a dwa że zależy to od kryteriów oceny “skuteczności” na rynku relacyjnym. Kobieta może nadrobić urodę całym zestawem cech, na których zależy mężczyznom. Weź na przykład stereotyp - seks. Postaw przed dowolnym mężczyzną wybór, czy woli urodziwą kłodę, czy dziką, chętną i starającą się kochankę, która urodą nie grzeszy. Każdy kraje jak mu materii staje. Statystycznie to mężczyzna ma się starać, a kobiecie wystarczy po prostu być. To się zmienia i każde z nas powoli staje się coraz bardziej świadome siebie, ale większość pozytywnego przekazu (grupy wsparcia, pozytywna identyfikacja słabości) jest skierowana do kobiet. Jesteś idealna jaka jesteś, twoje krągłości czynią cię kobietą, matka wie najlepiej itp. W filmie wyżej jest np. fragment poświęcony samobójstwom i dlaczego kobiety mają mniej tych skutecznych prób. W męskim świecie mechanizmy wsparcia zostały zniszczone i są obecnie w powijakach odbudowy.

JAL

« Poprzednia strona