Tak mnie naszła rozkmina, bez specjalnych patetycznych peanów jak to “jestem wdzięczny za”, ale doszedłem do wniosku, że dobrze sobie regularnie (codziennie) uzmysłowić, co mamy dobrego w życiu, co doceniam: Ja osobiście docenam: Zdrowie, zdrowe zmysły (tak mam różne wkurwiające bóle, tak mam różne wady postawy czy czegośctam, ale jestem ogólnie zdrowy, chodzę o własnych siłach, mam obie ręce sprawne, mogę biegać, skakać, spać spokojnie, widzę, słyszę, mówię, mam sprawne zmysły węchu, dotyku) Pieniądze w znaczeniu utrzymanie, w znaczeniu umiejętność zarobienia na siebie - potrafię sam tak zrobić aby zarobić na mieszkanie i jedzenie. A więc zaspokoić dwie poważne potrzeby: ciepłego schronienia i głodu/wody. (tak, mam kredyty, sprawy sądowe, umowy, czynsze, długi, terapie itd…) Mam dostęp do innych wygód typu: porządna kuchnia, łazienka z gorącą bieżącą wodą i spłuczką w kiblu, samochód, internet itd. Powyższe trzy punkty otwierają przede mną królestwo, imperium możliwości jak wykorzystać mój czas. Podsumowując: mając zapewnione podstawowe WYGODY czuję się ogromnie szczęśliwy i wolny. Zapraszam Was do podzielenia się Waszymi spostrzeżeniami na ten temat i skomentowania mojego sposobu myślenia przedstawionego w tym wpisie.

Zdrowie, na pierwszym miejscu zdecydowanie. Silne, zdrowe sprytne ciało. A nad to jak wiemy nie ma większego bogactwa. Umysł; umiejętność łączenia '‘kropeczek’' i wyciągania wniosków, bardzo dobry zmył obserwacyjny. Auto, niedoceniona wygoda. Wsiadam w tym momencie i mogę jechać gdziekolwiek. Nie jestem uzależniony od rozkładu jazdy i kaprysu kierowcy, który może bądź nie musi przyjechać itd. Rodzinę Wygody, typu łazienka, kuchnia, dach nad głową Pieniądze, dzięki którym jestem względnie niezależną jednostką. Dzięki temu mam pełną lodówkę i nie cierpię głodu. Umiejętności zarabiania powyższych Kreatywny umysł dzięki któremu zawsze spadam na cztery łapy. Bogu, losowi. Który poprzez pozorne kryzysy i smutki, tak naprawdę pracuje na moją korzyść. Za to że żyje we względnym pokoju, nikt mi z karabinem maszynowym przystawionym do głowy nie każę zmieniać wiary, poglądów itd. Czasami jestem zły na siebie że zbyt rzadko to doceniam.

Imbryk Podsumowując: mając zapewnione podstawowe WYGODY czuję się ogromnie szczęśliwy i wolny. Powyższe zdanie podsumowuje również moje odczucia. Z innych, doceniam: rodzinę (tą rodzoną i nie), która mnie otacza. jak moja półtoraroczna córa kładzie mi głowę na ramię i się przytula (bo nie chciała małpa sama przez długi czas), albo podekscytowana wrzeszczy “tatuś, tatusiu”, żeby z nieskrywanym zachwytem pokazać mi jakąś kompletną pierdołę typu plamy na podłodze. 🙂 moje zmaltretowane ciało i umysł, że wytrzymują obciążenia w nadal nowej dla mnie sytuacji.

Przy okazji zwróćcie uwagę, że fakty i emocje się mieszają. Fakt ciepłego i suchego schronienia np. uspokaja lęk przed zimnem, dyskomfortem, chorobą.

Każdego dnia jestem wdzięczny za wszystko jestem milionerem, miliarderem życia. Żyjemy w wielkim błogosławieństwie, bezpieczeństwie każdego dnia. Jestem dziś wdzięczny za to, że ugotowałem kalafior, który mogłem spokojnie kupić w sklepie. Jestem wdzięczny za dar umysłu, kreacji, wyobraźni a najbardziej jestem wdzięczny za rzeczy które dokonam i za to, że mogę się im oddać i o nich marzyć. Wdzięczność jest piękna.

Po przejsciu covida, smak i węch!!! Człowiek sobie nie zdaje sprawy dopóki nie straci, co to znaczy jeść ulubiona potrawę i czuć… nic, wielkie kurwa nic. Dopóki jesteśmy zdrowi, w pełni sprawni to nie dziękujemy codziennie za to że mamy rękę by zwyczajnie się po dupie podrapać, że mamy oko by te rękę widzieć, a nawet już oklepane potrawy codziennego menu jednak mają smak. Nie wyobrażam sobie wegetować jedząc cokolwiek by nie zdechnąć z głodu. A to co przeżyłem to przecież tak naprawdę żadna tragedia, chwilowa niemoc, teraz łatwiej mi sobie wyobrazić co znaczy mieć jakieś inwalidztwo.

Zdrowie, to że chodzę,widzę nie mam żadnych problemów. Rodzinę Pogodę słońce,chmury, deszcz Mam gdzie mieszkać i co jeść Pieska którego kocham Jestem najedzony Proste gesty Uśmiech innych Swobodę Miłość jaką darzą mnie najbliżsi

Parę lat zmieniło mnie, zmieniło samoświadomość. Zacząłem więcej doceniać: Doceniam zdrowie, brak chorób; Doceniam brak większych problemów ze zdrowiem w bliskim otoczeniu; Doceniam świadomość otaczającego świata, głodu wiedzy; Doceniam pracę; to że w swoim miejscu pracy mam niezagrożoną pozycję; Doceniam to, że przez ostatni rok rozwinąłem się w branży; Doceniam, że w końcu ogarnąłem finanse - jest lepiej, co powoduje większy spokój ducha; Doceniam dach nad głową, lodówkę, która jest skrupulatnie uzupełniana; Doceniam dwóch sprawdzonych przyjaciół, wiem że momentami jestem ciężkim do kontaktu. Czuję się dobrze w miejscu, w którym żyję. Długi czas gnałem nie wiadomo gdzie. Próbowałem “uciec” ze swojego życia myśląc, że np duże miasto zagłuszy moje braki, kompleksy. Zrozumiałem, że szukałem czegoś co nie jest konieczne. Doceniam, że żyję z osobą z którą coraz lepiej się czuję. Z sobą.

Dzięki Pany za dzielenie się, zajebiście się Was czyta, moje imbryckie serce roście.

Nie będę oryginalny, doceniam zdrowie i niezłą sprawność fizyczną, że mam co jeść, że mi bomby nad uchem nie latają, że jest rodzina, dziewczyna, że jest mnóstwo ciekawych rzeczy na świecie, które można zobaczyć albo o nich przeczytać.

Doceniam, że mam zajebistych kolegów, którzy robią mi 40-minutowy wykład na temat kapitalizmu tylko po to, żeby usłyszeć ode mnie pytanie “do czego zmierzasz?”.

Co w życiu doceniam - tu i teraz

Obliteraror

Wiele:

żonę,
przyjazne i lojalne osoby wokół mnie, niektóre od ponad 20 lat,
bibliotekę pełną książek. Jak nie mam akurat pomysłu, to grzebiąc tam zawsze na coś wpadnę, na jakąś inspirację,
to, że się nie zmieniłem przez te lata,
swoje opanowanie i spokój,
ludzi, za których odpowiadam jako pracodawca,
moje nocne podróże z elektroniczną muzyką w głośnikach,
to, że przez te wszystkie lata nigdy nikomu pierwszy i świadomie nie zrobiłem krzywdy,
dom pełen zwierzaków.

KimUnJest

Obliteraror , że przez te wszystkie lata nigdy nikomu pierwszy i świadomie nie zrobiłem krzywdy

Zawsze, już z tamtego forum, ceniłem Cię za zwykle człowieczeństwo, którym emanujesz, a nawet teraz się pochwalisz jako osiągnięciem, co w czasach karier po trupach, traktowaniu ludzi jak środek do osiągnięcia własnych celów i ogólnie jakiejś ludzkiej pogardy, którą dokształcił dziki kapitalizm, jest zwyczajnie rzadko spotykane, a na pewno nie wymieniane jako zalety nas samych. Cenię takich ludzi, którzy osiągając wiele, zachowują też wiele humanitaryzmu.

Niech to do Ciebie wróci 😉

Obliteraror

@KimUnJest , dzięki. Ja zawsze byłem dziwny. Ale jak napisałem gdzie indziej, nogi zawsze będą wyrastać z tej samej dupy 🙂

Imbryk

Genialnie się czyta Wasze spostrzeżenia, poprawia mi to nastrój, mimo że mam i tak zajebisty, jak zwykle!
Dawać dalej! 🙂

Jasnie_wielmozny

@“[usunięty]”#2 Dzięki za opowieść, stworzę po prostu osobny wątek dla tej kwestii. Żebyśmy tutaj tylko sobie byli wdzięczni.

Rysiek

Każdy człowiek to osobne przedstawienie, zatem myślę, że można to tak uszeregować:
1)Zdrowie
2)Spokój
3)Zasoby
4)Zrozumienie i ciepło najbliższych

Imbryk

Dzisiaj doceniam gojenie się ran.
To jest tak niesamowite jak gdzieś się zaciąłem, krew zatamować i tylko patrzeć jak organizm pracuje dzień za dniem, skóra się odbudowuje, zamyka ranę, przestaje boleć, zapominam.

Doceniam moc organizmu do zdrowienia i gojenia ran.

Eleanor

Doceniam moment w którym to się zaczęło, moment w którym nauczyłam się sztuki samoregeneracji, dzięki tej wspaniałej umiejętności nie trafiłam jeszcze do wariatkowa i potrafię normalnie funkcjonowac🙂)

Rysiek

Zdrowie, słońce, plany na przyszłość, moją kobietę i bliskich 🙂

Still

Rysiek Zdrowie ponad wszystko! Kobieta? Nie jest to zbyt idąca idealizacja osoby?

Rysiek

Still Nie. Jestem gotów ją stracić jak wszystkie poprzednie. Nie zakładam takiego scenario ale nie będę się chlastał jeśli do tego dojdzie. To fajna dziewczyna, lubimy się. 🙂

Meg4tron

Od jakiegoś czasu staram się doceniać po prostu wszystko co mam.
Cieszę się z małych rzeczy, z tego, że mogę spokojnie usiąść i napić się herbaty, posłuchać ulubionej muzy w samochodzie.
Myślałem o rzeczach których nie mam (to zabiera energię i rozprasza) a chciałbym mieć zapominając, że mam wiele dobrego dookoła siebie.
Trochę wpadłem w konsumpcjonizm który daje szczęście tylko na chwilę.

Themotha

Meg4tron że mam wiele dobrego dookoła siebie.

Bardzo długo z tym w sobie walczyłem. Żyje na '‘zielonych pastwiskach’' ale tego nie doceniałem, uważając że mi się to po prostu należy. Chuja, nie należy.

Dziś doceniam wszystko w pełnej rozciągłości. Szczególnie małe rzeczy. Małymi rzeczami nie będziesz się cieszył, to i dużymi tym bardziej.
To dotyczy również kobiecych piersi 😃

Jasnie_wielmozny

Wróciłem z treningu na dworze do ciepłego mieszkania jest -1 i wiatr 30km/h jak nie docenić tego, jak wiele ludzi obok mnie na tym dworze obecnie zostało i nie mają gdzie wrócić. Wielki Boże oddaje ci całego siebie w podziękowaniu. Doceniam też ten utwór nie słucham rapu ale lubię takie romanse. Jest w tym kawałku coś z agresji w smutku, smutku w samotności z którego narodzi się coś silnego.

« Poprzednia strona