Panie i Panowie, zbliża się koniec roku 2020. Roku zdecydowanie dziwnego, roku niespodziewanych zmian w społeczności, gospodarce, polityce. Zapewne też zmian w naszych życiach, świecie totalnie niepikselowym. Jak ten rok zmienił się u nas. Co udało się nam osiągnąć? Co poprawiliśmy, co mamy jeszcze do poprawy? Chciałbym, by ten temat był trochę motywacją dla nas samych. Być może dla innych osób. Co możemy poprawić a z czego jesteśmy dumni (przede wszystkim przed sobą). Z tego, z czego jestem dumny, co udało mi się osiągnąć: ustabilizowanie sytuacji finansowej, gospodarowanie pieniędzmi, zainteresowanie się tematem ich pomnażania (a nie traktowaniem ich jako zła koniecznego); dokształcanie się w temacie finansów - nie olewanie tego ważnego tematu; rozwój zawodowy, opanowanie podstaw projektowanie 3D na tyle, by czerpać z tego zyski; zwiększenie świadomości funkcjonowania świata, geopolityki (do tej pory mocno olewałem, tak jakby temat mnie kompletnie nie dotyczył) w końcu pojawił się twardy cel życiowy (bardzo ważny punkt); rozpoczęcie przygody z bushcraftingiem, zakup sprzętu jeżdżącego, pomimo zamknięcia siłowni w dalszym stopniu dbanie o swoje zdrowie fizyczne. Co mi się nie udało: życie społeczne z powodu pandemii oraz dużej ilości pracy padło bardzo mocno, brak aktywności fizycznej która mi, introwertykowi dawała większą możliwość kontaktu z ludźmi; bliska relacja, która w zasadzie padła. Plany na rok 2021: realizacja pierwszego z marzeń, który jest na praktycznej checkliście marzeń do odhaczenia (pieniądze uzbierane, czekam na przyście wiosny); nauka pływania, nauka jazdy konnej; nauka języka rosyjskiego (którą rozpocząłem niedawno) i dojście w roku 2021 do poziomu A2, podszlifowanie języka angielskiego - przełamanie wstydu przed mówieniem; dalsze poszukiwanie swojej przestrzeni na dodatkowy zarobek; poprawa kwestii funkcjonowania społecznego - nie zamykanie się w piwnicy. Zapraszam Was do udziału w dyskusji.

Azizi Co udało się nam osiągnąć? Ty to zrobiłeś. Jeśli ktoś pisze że mu się udało to sugeruję tym samym jakoś dozę przypadku, czegoś nie związanego z nami. Nie! Ty to zrobiłeś, zmieniłeś się, swoją własną pracą, zaangażowaniem. Azizi Co poprawiliśmy, co mamy jeszcze do poprawy? Sporo poprawiłeś, sporo do zmiany. Azizi ustabilizowanie sytuacji finansowej, gospodarowanie pieniędzmi, zainteresowanie się tematem ich pomnażania (a nie traktowaniem ich jako zła koniecznego); dokształcanie się w temacie finansów - nie olewanie tego ważnego tematu; rozwój zawodowy, opanowanie podstaw projektowanie 3D na tyle, by czerpać z tego zyski; zwiększenie świadomości funkcjonowania świata, geopolityki (do tej pory mocno olewałem, tak jakby temat mnie kompletnie nie dotyczył) w końcu pojawił się twardy cel życiowy (bardzo ważny punkt); rozpoczęcie przygody z bushcraftingiem, zakup sprzętu jeżdżącego, pomimo zamknięcia siłowni w dalszym stopniu dbanie o swoje zdrowie fizyczne. Czyli głównie widzę jesteś nastawiony na zysk. Ok, to mądre podejście, grunt żeby się przy tym nie zatracić. Pieniądze Ci nie pomogą, jak jesteś sam ze sobą skłócony. Wiem coś o tym. Kobiety, kasa, sukcesy to dodatek. Najważniejsze to siebie lubić, nie czepiać się swojej osoby, nie poniżać siebie, nie dawać sobą pomiatać. Wtedy wszystko lepiej smakuje. Jesteś w 100% utożsamiony ze swoją istotą, psychologowie mówią o tym wewnętrzne dziecko. Przez wiele lat to ‘wewnętrzne dziecko’ odrzucałem. I czułem się z tym źle. Czułem rozwarstwienie. Kiedy przyjąłem to odrzuconą część osobowości, wszystko zaczęło się pięknie układać. Wewnętrzne dziecko to metafora części osobowości którą często odrzucamy. To jest ten korzeń. Który odrzuciliśmy bo nie pasował. Od tamtej pory przyjmujemy maski. A siebie się wstydzimy. Wchodzimy często w rolę ojca, matki, czy kogoś innego i robimy to samo ze sobą co robili Oni. Przyjmujemy rolę kata i ofiary. Sukcesem jest wyjść z tego błędnego koła. Pieniądze i seks przy tym to nic nie znaczące badziewie.

Themotha Ty to zrobiłeś. Jeśli ktoś pisze że mu się udało to sugeruję tym samym jakoś dozę przypadku, czegoś nie związanego z nami. Nie! Ty to zrobiłeś, zmieniłeś się, swoją własną pracą, zaangażowaniem. Źle to ująłem. Ja to zrobiłem, zrobiłem to dla siebie, dla osoby z którą na dobre i na złe jestem. W dobrych i złych sytuacjach. Themotha Sporo poprawiłeś, sporo do zmiany. Powiedziałbym, że w końcu przejrzałem na oczy. Trzeba było sporo czasu żeby przejrzeć na oczy co to życie a i jeszcze sporo do pracy nad sobą, zrozumienia siebie, zrozumienia świata. Themotha Najważniejsze to siebie lubić, nie czepiać się swojej osoby, nie poniżać siebie, nie dawać sobą pomiatać. I tu jest jeszcze nad czym popracować. Ale jestem świadomy, że długo tego do siebie przyjąć nie mogłem. Długo pomijałem siebie i przede wszystkim swoje potrzeby. Ostatni rok, ostatnie dwa lata to spory progres. Themotha Czyli głównie widzę jesteś nastawiony na zysk. Ok, to mądre podejście, grunt żeby się przy tym nie zatracić. Owszem. Aczkolwiek łapię się na tym, że żałuję straconego czasu. Tego, że nie odkładałem, że szastałem. Biczowanie się przeszłością. Wyłapuję to, lecz są momenty kiedy ciężko jest myśli z siebie wyrzucić. Themotha Sukcesem jest wyjść z tego błędnego koła. Pieniądze i seks przy tym to nic nie znaczące badziewie. Owszem. Dlatego nadal siebie szukam. Ale droga, którą obrałem wyłania się z mgły, w której żyłem parę dobrych wiosen. — Generalnie wątek służyć ma każdemi. Jeśli ktoś z Was ma ochotę się podzielić swoimi sukcesami i rzeczami do poprawy to zachęcam.

Azizi Powiedziałbym, że w końcu przejrzałem na oczy. Trzeba było sporo czasu żeby przejrzeć na oczy co to życie a i jeszcze sporo do pracy nad sobą Całe życie. Dla mężczyzny takim punktem zwrotnym jest wiek 31/33 lata. Azizi I tu jest jeszcze nad czym popracować. Ale jestem świadomy, że długo tego do siebie przyjąć nie mogłem. Nie chodzi o to żeby się nauczyć nowego. Chodzi o to aby odrzucić stare, nieswoje. Azizi Biczowanie się przeszłością. Wyłapuję to, lecz są momenty kiedy ciężko jest myśli z siebie wyrzucić. Zbytni perfekcjonizm i samokrytycyzm, weź na poprawkę że każdy czegoś żałuje, i każdy popełnia błędy. W tamtym okresie popełniałeś takie błędy bo nie wiedziałeś że można inaczej. Dopiero z czasem dostrzegasz alternatywy. Na tym polega życie. Na nauce. Głupotą jest kilka razy zbankrutować na własne życzenie, poznać tego konsekwencje, a potem znowu szastać na głupoty.

Themotha Całe życie. Dla mężczyzny takim punktem zwrotnym jest wiek 31/33 lata. Widocznie nie wyłamuję się ze statystyk. Coś ta magiczna 30stka ma w sobie 😉 Themotha Chodzi o to aby odrzucić stare, nieswoje. I tu jest cały pies pogrzebany, jeśli całe życie się postępowało według powinności i schematów wbijanych do głowy przez innych i przyklepywanych przez mijający czas. Czuję, że to jeszcze nie jestem ja. Ale stopniowo z tego stanu wyjdę. Themotha Zbytni perfekcjonizm i samokrytycyzm W punkt. Nie wiem czy potrafię się z tego wyleczyć. Jest chęć, więc jestem pozytywnej myśli. Nie mam zamiaru siedzieć z założonymi rękami i jęczeć, że mi źle. Zostawić bieg mojego życia wyłącznie otoczeniu.

Azizi Nie wiem czy potrafię się z tego wyleczyć. Jest chęć, więc jestem pozytywnej myśli. Perfekcjonizm i samokrytycyzm często ma swoje korzenie w dzieciństwie. Po prostu zależało nam na uwadze osób znaczących dla nas. Więc każde zadanie chcieliśmy spełnić jak najlepiej, aby zdobyć ich przychylność. Kiedy się nie udawało, był albo krzyk, albo wyzwiska. Więc z jednej strony chcesz zapobiec tym wyzwiskom(obecnie ilozurycznym) stąd chcesz perfekcyjnie coś wykonać. Z drugiej strony, każda kłoda pod nogi wywołuje strach, bo istnieje ryzyko że zadanie nie zostanie dobrze wykonane i narażasz się na krytykę, a co za tym idzie głębokie poczucie nieadekwatności i odrzucenie. Teraz może to nie mieć żadnego znaczenia, ale ’podswiadomka; wszystko pamięta, i nie odróżnia faktu że np z rodzicami już dawno nie mieszkasz. Więc napierdala jak z automatu wyuczonymi postawami.

Łokierwa, fajny temat. Mi się w 2020 udało baaaardzo wiele, 2021 zapowiada się jeszcze lepiej.

Ale odpowiadając na Twoje pytanie @Azizi pierwsze miesiące tego roku były fatalne. Okres kwiecień-wrzesień średni. Ale końcówka roku jest wyborna. Czyli te trzy miesiące począwszy od października aż do teraz 🙂 Udało się wszystko co zaplanowałem. Finansowo stoję rewelacyjnie, mentalnie również. Jeśli chodzi o zdrowie, ciągle zachowuje szczupłą, sportową sylwetkę, mimo że sportu uprawiam już mniej niż w zeszłym roku. Może to kwestia genetyki, może kwestia czegoś innego. Myślę że w wieku 35/36 lat będę kompletny. Tak zakładam. Oczywiście to nie spowoduje że spocznę na laurach. Wręcz przeciwnie.

Spełnienie trzech marzeń, których nie planowałam. Wyjazd w wakacje, świetny odpoczynek. Kupienie wyciskarki. Dwa lata to odkładałam xD. Niby nic ale jak się tak odkłada to urasta to rangi wyczynu. Wypracowanie pewnych nawyków, niestety tych złych też. Sprecyzowanie się w konkretny obszar w swojej dziedzinie. Wreszcie zrobiłam postępy w digital art, wzięłam się za to i udało się. Rozpoczęcie nowego sportu (a właściwie wrócenie do niego). Wrócenie do jazdy samochodem takiej pełnej przez nowy samochód. Byłam z siebie dumna ☺️. Źle: Chodzenie późno spać. Nie udało mi się nauczyć wszystkiego i zrobić wszystkich kursów które sobie zaplanowałam. Mam tendencje do planowania porażki. Zawsze zrobię mniej niż zaplanuje. Mój czas powinien być z gumy. Prawie udało mi się dobić do słupa z kamerą cofania i obić lusterka co spowodowało strach. I lekkie wycofanie ale pokonałam to. Pewnie tego wszystkiego jest więcej ale nie zdaje sobie sprawę z pewnych rzeczy.

Udane: -przebicie się do świata wielkiej sztuki dzięki pracy i nie odpuszczaniu, poznanie odpowiednich ludzi efekty poznam na początku roku 2021 -przepracowanie najbardziej kardynalnych rzeczy - poczucia własnej wartości, oddziaływania traum, odkrycie kierunku potrzeb głębszej duchowości, wyczyszczenie się z nienawiści do innych i siebie na 99,9% -obrona tytułu naukowego -zbudowanie pozycji w obecnym miejscu pracy jako najbardziej wydajny i efektywny twórca w całej firmie -wyrzucenie trwogi po rozstaniu na 99,9% -uświadomienie członkom rodziny co do nich czuję, gdzie są granice i dlaczego, co wywołało zamierzone efekty na 100% -sylwetka znaczna poprawa dzięki skupieniu się na własnym szczęściu i wewnętrznej równowadze ale dużo pracy jeszcze przede mną -nabycie umiejętności dzielenia się dobrem z innymi ludźmi bez “wytracania się” jest to efekt prawie 2 letniej pracy ze sobą i literaturą fachową -początek rozumienia mechanizmów i schematów, wewnętrznych w niektórych sprawach jeszcze połowicznie jako obserwator -ogromny wewnętrzny spokój Nieudane: -sylwetka wciąż jeszcze dużo pracy przede mną -używki wciąż obecne -zadłużenia wciąż nie spłacone

Na plus: Zwiększyłem zarobki i pojawiły mi się jeszcze ciekawsze perspektywy zarobkowe. Mimo “zaawansowanego” wieku nadal daję radę rywalizować z młodszymi w sportach, które uprawiam Osiągnąłem kilka dodatkowych elementów w swoim rozwoju osobistym Zrezygnowałem z rzeczy, które mnie absorbowały a nie były na liście moich priorytetów Minusy: Nadal zdarza mi się marnować czas ponad miarę Wobec niektrych osób bywam niekonsekwentny mimo, że obiecywałem sobie tego nie robić - Nie pojechałem na jeden z zaplanowanych urlopów i nie wypocząłem tak jak było w planie. -

Co mi się udało w roku 2020 - motywacja

Rysiek

Siemanko, tylko nie popełniaj już błędów które innych wsadzają na minę 😉 A partyjkę w szachy chętnie gdzieś rozegram w sieci, choćby dla przypomnienia.

[usunięty]

Rysiek Cześć. Jasne, wiem o czym mówisz. Dobrze że się spotykamy w takim miejscu po latach.

« Poprzednia strona