27 letni prawiczek

Witam! Mam 27 lat i opiszę w skrócie mój problem i mam nadzieję że ktoś mi coś doradzi w temacie. Jeszcze nigdy w życiu nie miałem kobiety i jestem prawiczkiem. Jestem raczej nieśmiałym chłopakiem i typem introwertyka. W szkole w gimnazjum i liceum miałem mało znajomych, większość czasu spędzałem w domu, nie wychodziłem za bardzo do ludzi, zawsze czułem się gorszy od moich rówieśników. Zawsze byłem słabszy fizycznie, nigdy nie umiałem w nic grać. Nawet piłki nie potrafiłem dobrze kopnąć przez co byłem wyśmiewany przez kolegów. Kto by się chciał kolegować z nieśmiałym, chorowitym chłopakiem, który nic nie potrafi?  Na studiach trochę się poprawiło, poznałem trochę fajnych ludzi, zacząłem wychodzić na jakieś domówki, na piwo z kolegami itd. Miałem nawet kilka dobrych koleżanek. Jednak nigdy nie potrafiłem poderwać żadnej dziewczyny. Moje imprezy na studiach to były raczej domówki z kilkoma znajomymi i jakieś wyjścia do pubów ale nigdy nie byłem na imprezie w klubie, nie miałem okazji poderwać żadnej dziewczyny. Wynikało to też z tego że jestem dość nieśmiały do kobiet i jakoś boję się i wstydzę nawiązać bliższą relację z kobietami. Dodatkowo mam tez trochę problemy ze zdrowiem,może nie jakieś poważne ale tez zawsze obawiałem się odrzucenia z tego powodu.  Teraz jestem w sytuacji, że mam kiepską pracę, coraz mniej znajomych, jakoś ciężko poznać fajnych ludzi. Przychodzę z pracy, siadam przed kompem i tak mi leci cały wolny czas. Nie mam za bardzo z kim się umówić ani gdzie wyjść. Uświadomiłem sobie, że tak na prawdę to nie mam i nigdy nie miałem prawdziwych przyjaciół.  Zdałem sobie sprawę, że przez moją niska samoocena i mój głupi charakter, przez moją nieśmiałość zmarnowałem sobie najlepsze lata życia. Jestem prawiczkiem, co mi zaczyna coraz bardziej doskwierać, bo młodsi dużo ode mnie maja to już dawno za sobą, a ja nawet nie całowałem się z żadna dziewczyną. Chciałbym gdzieś pójść do jakiegoś klubu, poszaleć wytańczyć się, poczuć że żyję ale nie mam nawet żadnej ekipy żeby gdzieś z kimś wyjść, a tak samemu iść do klubu bez ekipy to tak średnio bo wezmą mnie za jakiegoś dziwaka itd. Zazdroszczę chłopakom, którzy mają fajne dziewczyny, potrafią podrywać dziewczyny,maja udany seks, a ja nawet nie widzę cienia szansy na poprawę mojej sytuacji. Zmarnowałem moje najlepsze lata, czuje się jak jakiś stary dziad, któremu nic w życiu nie wychodzi. Chciałbym się poczuć kochany i doceniany, samotność dokucza mi coraz bardziej.  Zaczynam mieć myśli samobójcze, które stają się coraz silniejsze. Zadaję sobie pytanie, co ja tutaj robię i po co jestem. Czuję, że nie pasuje do tego świata.  Proszę o jakieś rady albo coś bo mi coraz gorzej. 

 x 0  x 0  x 0  x 0