Nie warto strzępić ryja i próbować rozwiązywać za obce osoby ich problemów. Kolejny raz się o tym przekonałem. Smutno mi, bo dotyczy to mojego przyjaciela ze studiów. Jest w bardzo nieszczęśliwym małżeństwie z prawniczką, dla której jest po prostu elementem pewnej układanki, niczym więcej. Nie sypiają ze sobą od lat, ona zresztą stale nocuje w kancelarii (wyposażyli ją w łóżko i prysznic) i jestem przekonany, że ma na boku bolca. Gość jest wprost podręcznikowym najs gajem, żona traktuje go jak ścierkę do podłogi, pozwala jej sobą sterować, zapierdala po 14 godzin dziennie, żeby zarobić na ratę kredytu na dom, mieszkanie i dwa samochody. Nie mają dzieci. Nie potrafi się jej postawić, nie umie wyrażać złości i stawiać ludziom granic, miał mnóstwo dolegliwości psychosomatycznych. Jego żona naciskała na niego, żeby przejął firmę po jej tacie, bo będzie to ich zabezpieczenie na starość. Kumpel bronił się przed tym rękami i nogami, mówił rozpaczliwym wprost głosem, że profil firmy go w ogóle nie interesuje, że nie chce się tym zajmować, nie lubi tego. Byłem u nich w domu z rok temu na weekend i trudno mi było w tym wszystkim wytrzymać. Kiedy zaczęła swoim zwyczajem na niego napierdalać nie dałem już rady i powiedziałem jej, że ja mam jej dosyć już po pół godzinie wizyty, a on się musi męczyć z nią na co dzień. Zwróciłem jej uwagę jak trudnym jest człowiekiem. Był to moment dużej szczerości, każdy z nich powiedział co leży mu na wątrobie, poleciłem (a w ślad za tym podesłałem) kumplowi “No More Mr Nice Guy”, zachęciłem do udziału w terapii. Kurwa, myślałem, że będę w stanie pomóc chociaż jednej osobie. Chociaż jednej! Nie mieliśmy kontaktu od czerwca. Zadzwonił do mnie z życzeniami na urodziny. Oczywiście rzucił terapię po dwóch spotkaniach, bo stwierdził, że nie jest na nią gotowy. Książki nie przeczytał, nie miał czasu. Wciąż jest z tą samą żoną, wciąż pracuje po 14 godzin na dobę i -UWAGA - uczy się do egzaminu zawodowego, żeby przejąć interes po teściu. Pytam go - “Stary, ale przecież zawsze mówiłeś, że to Cię nie interesuje, co się stało?”. On na to, że “może i tego nie lubi, ale to świetne zabezpieczenie na starość”. Co za ameba! Jak można tak koncertowo przepierdalać własne życie? Nie ma dzieci, więc zakończenie tej farsy to chwila moment, stać go na to, żeby potem przez parę lat bawić się w podział majątku. Mógłby zacząć wszystko od nowa, a nie żyć tyle lat bez seksu i jakiejkolwiek czułości z wredną jędzą. Nie rozumiem tego! Nie próbuj rozwiązywać za innych ich problemów. Nie bądź takim debilem jak ja.

Johnny Nie próbuj rozwiązywać za innych ich problemów. Nie bądź takim debilem jak ja. Przynajmniej spróbowałeś i było to dobre. Nie wiem tylko, po co z takimi emocjami.

JAL Nie wiem tylko, po co z takimi emocjami Bo to dobry człowiek (z pewnością lepszy ode mnie). Nigdy mnie w życiu nie zawiódł. Szkoda mi go strasznie, a jestem bezradny - bo nie mogę mu w żaden sposób pomóc. Nie lubię czuć się bezradny. Obawiam się, że przy takim trybie życia zejdzie na zawał w młodym wieku. I nic się nie da z tym zrobić, bo jego schematy emocjonalne to coś, czego nikt za niego nie przeskoczy.

Johnny Może uwiedź jego żonę 🤔 Stracisz przyjaciela, ale uwolnisz go od harpi. A nie, czekaj kurwa, to i tak tylko Ty byłbyś winien, a ich miłość jeszcze bardziej by się umocniła 😂

Johnny Bo to dobry człowiek (z pewnością lepszy ode mnie). Nigdy mnie w życiu nie zawiódł. Szkoda mi go strasznie, a jestem bezradny - bo nie mogę mu w żaden sposób pomóc. Nie lubię czuć się bezradny. Bezradność jest paskudnym uczuciem, ale życia za niego nie przeżyjesz. Rzuciłeś mu koło ratunkowe. Jeśli woli tonąć, nie ma już kogo ratować. Johnny z pewnością lepszy ode mnie Ciekawi mnie, na jakiej podstawie to wartościujesz. Johnny Obawiam się, że przy takim trybie życia zejdzie na zawał w młodym wieku. I nic się nie da z tym zrobić, bo jego schematy emocjonalne to coś, czego nikt za niego nie przeskoczy. Jeśli harpia jest dominującym wpływem w jego życiu, mała szansa, że się z tego samodzielnie wyrwie.

Johnny Nie rozumiem tego! Jak zaczniesz mu pomagać więcej, to jest wielka szansa że uzna Cię za wroga, który chcę zniszczyć '‘jego’‘ świetny plan na ’‘ich’' wspólne szczęście w życiu 🙂

Johnny Bo to dobry człowiek (z pewnością lepszy ode mnie) Jest niedobry dla samego siebie. 🙁 Popełnia wobec siebie najgorszy grzech i za niego zapłaci. Mam nadzieję że nauczy się być egoistą i rzuci to wszystko jeszcze przed śmiercią. 🙁 @Johnny zrobiłeś już wszystko co mogłeś. Reszta należy do niego. Jest dorosły, nie prosi Cię o pomoc, wsparcie, konkrety. Nie jest ubezwłasnowolniony, uwięziony w piwnicy czy zakładzie karnym, nie jest ofiarą handlu ludźmi, bez paszportu, więziony gdzieś na plantacji pomidorów we Włoszech, bez paszportu i wymagający natychmiastowych Twoich działań. Zakładam że Wasza relacja się w końcu naturalnie rozluźni i skończy z jego albo Twojej strony - dla Twojego dobra. To by było na tyle.

A tak serio, to raczej męski samowykastrowany klasyk, chyba tylko odbicie się od dna może mu pewne kwestie uświadomić, w tym to, że próbujesz pomóc. Walczysz z wiatrakami Dżian 😉

Ale tak już swoją drogą, to smutna historia, ileż ten Imbryś jeszcze może znieść 😂😉

JAL Bezradność jest paskudnym uczuciem, ale życia za niego nie przeżyjesz. Rzuciłeś mu koło ratunkowe. Jeśli woli tonąć, nie ma już kogo ratować. Wiem, że masz rację. I każdemu w takiej sytuacji radziłbym to samo. Dlatego już nie ratuję. Życzyłem mu powodzenia na egzaminie i tyle. Ale ta bezradność boli - to cenna dla mnie lekcja. JAL Ciekawi mnie, na jakiej podstawie to wartościujesz Jest dużo mniejszym egoistą niż ja. Na swoje nieszczęście. JAL mała szansa, że się z tego samodzielnie wyrwie Po tym wszystkim zatrzymać go może już tylko zawał. Mam nadzieję, że tak się nie stanie. Themotha Jak zaczniesz mu pomagać więcej, to jest wielka szansa że uzna Cię za wroga, który chcę zniszczyć ‘‘jego’‘ świetny plan na ’‘ich’’ wspólne szczęście w życiu Dokładnie tak by było, dlatego mówię “stop”. Ale po prostu nie dowierzam. Imbryk Jest niedobry dla samego siebie. Bardzo celnie. KimUnJest męski samowykastrowany klasyk Zrozumiałbym, gdyby były w tym dzieci, dla nich można poświęcić wiele. Ale on może się z tego uwolnić bardzo szybko i dla siebie praktycznie bezboleśnie (jebać pieniądze, zdąży je jeszcze zarobić).

Johnny Jest dużo mniejszym egoistą niż ja. Na swoje nieszczęście. Egoizm nie leży na osi dobro-zło, choć się może czasem zazębiać.

Smutna historia pewnego człowieka

Imbryk

Johnny Nie chcą mieć dzieci, chociaż tyle “dobrego”.

Ja tam bym uważał.
Nie “chcą” czyli ona nie chce teraz. On nie ma tu nic do chcenia. W sumie się nie bzykają, może faktycznie udałoby mu się spitalać.

CheshireKitty

Johnny Nie chcą mieć dzieci, chociaż tyle “dobrego”. Żona to karierowiczka.

Mitchi Co do zapładniania - nie wiem, może pisałes,ale nie doczytałem - co kolega mówi o potencjalnym potomku? Były jakieś rozmowy?

Dzieci nie rozwiążą problemu a wręcz go pogłębią. Dziecko w przemocowej rodzinie tez nie powinno się wychowywać. Najpierw nawet jakby chcieli (ale nie chcą) to musieliby rozwiązać swoje problemy.

Imbryk Nie “chcą” czyli ona nie chce teraz. On nie ma tu nic do chcenia. W sumie się nie bzykają, może faktycznie udałoby mu się spitalać.

To zależy ile maja lat.

Themotha

CheshireKitty Po pierwsze jeśli przychodzi z problemami do Ciebie to znaczy, że szuka rozwiązania

To zależy od przypadku 🙂

CheshireKitty a nie powiedzenia tylko rozwód Cię uratuje. On szuka wsparcia wskazówek.

Nie szuka.

Jakby szukał to by wylazł z tego gówna, a nie się w Nim urządzał 🙂

Mitchi No właśnie. Co do zapładniania - nie wiem, może pisałes,ale nie doczytałem - co kolega mówi o potencjalnym potomku? Były jakieś rozmowy?

W jego przypadku potomek to gwóźdź do trumny

Relacja jest toksyczna, a dziecko zostanie skrzywione emocjonalnie

Imbryk

Themotha Jakby szukał to by wylazł z tego gówna, a nie się w Nim urządzał

Święte kurwa słowa.

CheshireKitty

Themotha Nie szuka.

Jakby szukał to by wylazł z tego gówna, a nie się w Nim urządzał 🙂

@Johnny zadał mi jasne pytanie - jak ja bym zareagowała. Odpowiedziałam jemu. I to jest moja perspektywa. Według mnie szuka - bo się nie rozwiódł do tej pory. Człowiek zawsze ma nadzieje. Mówią ze nadzieja umiera ostania i zaślepia. Jego zaślepia nadzieja i mechanizm uzależnienia do przemocy i może inne rzeczy o których nie mamy pojęcia. I to jest według mnie.

Themotha To zależy od przypadku 🙂

To wtedy jak powyżej ponieważ faktycznie może tak być jak wspomniałam - opcja rozwodu może być. Bo tutaj faktycznie to sie sprawdzi. W tym wypadku @Johnny jak to przedstawiłeś muszę ci powiedzieć, że tu faktycznie tą opcje sama bym przedstawiła. Ale tez zapytała czy tego chce.

@Johnny ogólnie masz ciężką sytuację, szkoda i Ciebie i faceta. Zwyczajnie biedny jest.

Themotha

CheshireKitty Dobra sorki @Themotha ja to odebrałam jako coś niemiłego.

Niepotrzebnie

CheshireKitty Według mnie szuka - bo się nie rozwiódł do tej pory.

Jest silnie uzależniony emocjonalnie.

W takiej sytuacji albo będzie się dalej urządzał w gównie, albo odetnie tą pępowinę.

Na chwilę obecną na drugą opcję nie masz szans

@Johnny sam stwierdził że kolega robi '‘postępy’' w tej relacji na swoją niekorzyść, więc nie wziął sobie do serca wskazówek @Johnny ego 🙂

Dla mnie byłby to jasny sygnał

Jeśli ktoś nie chce sobie pomóc, to mu nie pomożesz

Johnny

CheshireKitty To chyba twój najgorszy błąd moim zdaniem

Też tak z perspektywy czasu uważam. Trzeba było to uciąć w zarodku, powiedzieć, że nie mam ochoty tego słuchać.
Nie udzielać żadnych rad, nic nie tłumaczyć - po prostu przyjąć do wiadomości, że to nie moja sprawa i się tym nie zajmować.
Życie to jednak najlepszy nauczyciel, bezceremonialnie rozprawia się z naszymi złudzeniami.

CheshireKitty Możesz być

Nie. Obecnie mogę z nim pogadać o ogólnikach, ale jego gorzkich żali nie zamierzam już słuchać.
Chyba, że faktycznie znajdzie się na dnie i będzie próbował się odbudować plus zwróci się do mnie o pomoc.

CheshireKitty ogólnie masz ciężką sytuację

Wbrew pozorom teraz jest bardzo prosta, bo zarzuciłem bycie mesjaszem. Uczę się radzić sobie z bezradnością, nie sądziłem, że mam jeszcze tak duże problemy z tym uczuciem.

Themotha Jeśli ktoś nie chce sobie pomóc, to mu nie pomożesz

Święte słowa.

CheshireKitty

Themotha Niepotrzebnie

A się zastanawiałam czy tego nie usunąć 😂. Jak usunęłam ty zacytowałeś 😂. Ale dzięki za odp 😃.

Themotha Jest silnie uzależniony emocjonalnie.

W takiej sytuacji albo będzie się dalej urządzał w gównie, albo odetnie tą pępowinę.

Na chwilę obecną na drugą opcję nie masz szans

Themotha @Johnny sam stwierdził że kolega robi ‘‘postępy’’ w tej relacji na swoją niekorzyść, więc nie wziął sobie do serca wskazówek @Johnny ego 🙂

Na niekorzyść też robią sobie osoby które są bite czy jakieś inne pozostające w przemocowych związkach. Radzenie im - ej weź - człowiek cię bije nie działa. Bo są jak wyżej uzależnieni - od oprawcy a jakiś sposób. Pomoc im może terapia na która pójdą sami lub jakiś szok albo ewentualnie mówienie, że gdzieś może być lepiej.

Żeby odciął musi się uwolnić uświadomić sobie mechanizmy i przemoc.

Themotha Dla mnie byłby to jasny sygnał

Fajnie, tylko facet jest w relacji przemocowej. A ty nie jesteś. Nam to prosto mówić bo nie ma na nas zastosowanych tych mechanizmów. Ponadto być może masz też granice większe a on mniejsze przez co sobie na coś takiego pozwolił. Ty masz on ich nie miał no i klops. Teraz musi fo odkręcić i uwierzyć, że da radę ale

Themotha Jeśli ktoś nie chce sobie pomóc, to mu nie pomożesz

No właśnie. Jeśli nie będzie chciał nic się nie zrobi.

Themotha

CheshireKitty Pomoc im może terapia na która pójdą sami

I dochodzimy do sedna.

Żeby pójść na terapie trzeba najpierw dostrzec problem, a potem chcieć go rozwiązać 🙂

Tak samo działa w innych dziedzinach.

Jak się '‘poddasz’' i przyznasz przed sobą że masz problemy natury emocjonalnej, albo sobie nie radzisz w czymś, to jest pierwszy milowy krok to uwolnienia

Zgrywanie bohatera to jest najgłupsza rzecz na świecie, bo w pewnym momencie nie dasz rady ‘tamować’' problemów

W przypadku kolegi @Johnny ego, nie ma takiej refleksji, ale On idzie w zaparte

CheshireKitty Fajnie, tylko facet jest w relacji przemocowej. A ty nie jesteś.

No właśnie

Perspektywa, o tym pisałem na początku

Kolega @Johnny ego ma inną perspektywę widzenia, bo jest uzależniony emocjonalnie, jest obarczony emocjonalnym brzemieniem.

Dopiero uświadomienie mu jego uzależnienia może go pchnąć dalej

A ktoś tkwi w uzależnieniu bo ma z tego korzyści 🙂

To paradoks, ale dość często spotykany

Ktoś nie wychodzi z uzależnienia, nie chcę, ale np gada o Nim, dzięki temu zaspokaja potrzebę uwagi

CheshireKitty

Themotha ktoś tkwi w uzależnieniu bo ma z tego korzyści 🙂

Tkwi bo może tego nie widzi, bo boi się może samotności, bo boi się, że sobie nie poradzi. Korzyści ten facet nie ma z tego - jakby miał by się nie skarżył.

Z reszta się zgadzam.

Sydney

Themotha Zgrywanie bohatera to jest najgłupsza rzecz na świecie, bo w pewnym momencie nie dasz rady ‘tamować’' problemów

Krótko mówiąc przekraczasz próg adaptacyjny dla stresu i “spadasz z góry” rozbijając sobie ryj.

Kończysz wtedy z rakiem albo innym zawałem.
Oczywiście nie dzieje się to z dnia na dzień, często trwa to dekady.

Dostajesz wtedy klapsa na dziąsło od życia, czasem bywa już za późno, żeby coś zrobić.
Na chuj trupowi 3 mieszkania i sześć zer na koncie? :>

Co on kurwa jest Faraon, że zostanie pochowany z dobytkiem. XD

Themotha

CheshireKitty Tkwi bo może tego nie widzi

@Johnny pokazał mu alternatywę 🙂

CheshireKitty bo boi się może samotności

Raczej nie przed samotnością, ale strach przed tym że w tej samotności nie będzie umiał sobie radzić

CheshireKitty Korzyści ten facet nie ma z tego - jakby miał by się nie skarżył.

Znam ludzi którzy się skarżą na swoją sytuacje, ale nic z nią nie robią, mimo pokazania im problemu i nakierowanie na rozwiązanie jego

Oni po prostu chcą o tym gadać, zyskując potrzebę uwagi

Imbryk

Przeleciałem wzrokiem wątek i zauważyłem że “pomóc im może terapia”.

Nie ma szans. Żadnych. Absolutnie.

Nowy

Imbryk Przeleciałem wzrokiem wątek i zauważyłem że “pomóc im może terapia”.

Nie ma szans. Żadnych. Absolutnie.

Jest terapia na traumę. Nie ma terapii na egoizm i ku*****wo.

CheshireKitty

Imbryk Przeleciałem wzrokiem wątek i zauważyłem że “pomóc im może terapia”.

Nie ma szans. Żadnych. Absolutnie.

Jak się chce to wszystko można. Jak się nie chce to nie można. Nie jesteś w tym związku nie wiesz co jest przyczyną nie wiesz czy ona chce. Patrząc powierzchownie ja też powiem że nie chce więc nie pomoże. Pomoże wtedy jak oboje będą chcieli, kiedy będą chcieli zrozumieć skąd się biorą ich błędy i beda chcieli je naprawić i ich nie powtarzać.

Reflux

Imbryk To nie żart. Ma jeszcze szansę zanim nie zapłodni.

Z tego co wiemy nie uprawiają seksu od 3 lat. Oczywiście to pewnie pan nie uprawiał seksu od 3 lat. Prędzej dojdzie do “niepokalanego” poczęcia.

Imbryk

Reflux Z tego co wiemy nie uprawiają seksu od 3 lat. Oczywiście to pewnie pan nie uprawiał seksu od 3 lat. Prędzej dojdzie do “niepokalanego” poczęcia

Kochanie, nie uprawialiśmy seksu od 3 lat.
Chyba ty!

CheshireKitty

Themotha @Johnny pokazał mu alternatywę 🙂

@Themotha Johny nie jest terapeutą nie widzi mechanizmów i Johny nie jest w stanie mu pokazać jego błędów wynikających z relacji przemocy psychicznej. Nie pokazał mu tego bo nie umie. Pokazać może ktoś kto jest terapeutą.
Tego nie widzi. I być może, ale też niekoniecznie, tu leży jedna z wielu przyczyn. Resztę wymienialiśmy - ty i ja a o jeszcze innych nie wiemy, bo facet nie powie.

Themotha Znam ludzi którzy się skarżą na swoją sytuacje, ale nic z nią nie robią, mimo pokazania im problemu i nakierowanie na rozwiązanie jego

Zależy jaka sytuacja. Pokazywałam taką osobę wyżej - ale ona nie była w przemocowej relacji (w sumie była jakby tak się uprzeć na siłę) No i zmieniła - nadszedł jej czas. Być może i jego czas nadejdzie jak sam @Johnny zauważył - upadnie na dno i się zacznie budzić.

Reflux Z tego co wiemy nie uprawiają seksu od 3 lat. Oczywiście to pewnie pan nie uprawiał seksu od 3 lat. Prędzej dojdzie do “niepokalanego” poczęcia.

A w ogóle tak się na tym zastanawiam akurat tu mi łatwiej zacytować niż jechać do góry - tu jest bardzo bardzo mała szansa by to zmienić. Im dłużej nie sypiają ze sobą tym większe oddalenie. To się nawarstwia i po 3 latach to szczerze jest to prawie, że niemożliwe do zmiany. Ktoś naprawdę musiałby chcieć.

Themotha Raczej nie przed samotnością, ale strach przed tym że w tej samotności nie będzie umiał sobie radzić

No tak.

statusquo

CheshireKitty nikt jej nie szanuje, że daje sie tak traktować oj masę tłumaczenia a ona za chwile robi to samo

Widzisz, wychodzi na to, że ludzie tkwią w takich błędnych kołach bo po prostu nie potrafią się zmienić..
Gadasz z nimi, oni nagle widzą, że mogło by być inaczej, ale jak przychodzi do tego, żeby wdrożyć działania, to wracają do starych schematów..
Zresztą okoliczności i charakter wpłynęły na to, że ugrzęźli w tym schemacie, a więc jeśli nie zmienią przynajmniej albo okoliczności albo charakteru, to nic z tego nie będzie.. A najlepiej obydwa..

Johnny Obecnie jednak nauczony doświadczeniem chyba nie zrobiłbym i nie powiedziałbym nic (chyba, że “aha”).

Zgubiłem się w końcu, a nie chce mi się czytać od początku.. Kumpel w końcu podejmował jakieś działania, coś zaczął robić, wdrażać? Czy tylko narzekał?
A próbowałeś tak go zgasić po sesji narzekania: “Zamierzasz coś z tym wszystkim zrobić?”
Może właśnie powinieneś tak tym pokierować, żeby zamiast mówić mu co ma robić najpierw wymusić na nim, żeby powiedział Ci, że tak chce to zmienić, że nie cofnie się etc..

Johnny żona co chwila ma nowe pomysły “inwestycyjne”, a on nie wyrabia z zarabianiem pieniędzy, je w przelocie najgorszy syf, pije setki kaw dziennie, nie ćwiczy, ma problemy ze zdrowiem, postępującą nerwicę lękową,

Miałem kiedyś tak, że piłem kawę za kawą.. kilka tygodni i byłem wrakiem człowieka.. Kumpel ma chyba końskie zdrowie, ale zdziwię się jeśli nie wyląduje w szpitalu..

MalVina

statusquo A próbowałeś tak go zgasić po sesji narzekania: “Zamierzasz coś z tym wszystkim zrobić?”
Może właśnie powinieneś tak tym pokierować, żeby zamiast mówić mu co ma robić najpierw wymusić na nim, żeby powiedział Ci, że tak chce to zmienić, że nie cofnie się etc..

Dobra sugestia. Przyzwyczajamy się do “matkowania” i podpowiedzi co naszym zdaniem “powinno” się robic, jesli chodzi o przyjaciół, a może wlaśnie takim prostym trikiem wymusić ich własne myślenie, by zaczęli działać po swojemu. Ale nie dawac im jednoczenie możliwości, by mogli się żalic bez końca. Uciąć im w ogóle mozliwość, by mogli przychodzic i pieprzyć w kółko te same smęty, powiedzieć np znowu to samo słyszę, a nie myślałeś nad tym co i jak zrobić by zmienić cokolwiek w swoim życiu? Rozpamiętywaniem i marudzeniem nic nie zmienisz.
Choc. Wiadomo. Zadziała- nie zadziala. To już jest kwestia podejścia drugiej strony.

Imbryk

CheshireKitty Pomoże wtedy jak oboje będą chcieli, kiedy będą chcieli zrozumieć skąd się biorą ich błędy i beda chcieli je naprawić i ich nie powtarzać.

Kitteczku też byłem kiedyś takim optymistą jak Ty, jeszcze kilka lat temu, dawałem ludziom szansę, wierzyłem w nich.

Teraz wiem lepiej jak działa natura ludzka i dlatego nie daję im szans. Dobrze, jako dupochron daję im 0,01% szans żebym mógł potem powiedzieć - “a nie mówiłem, udało się, Trzeba być dobrej myśli.”

Jakie masz ogólne doświadczenia i wnioski z takich psychoterapii, czy to małżeńskich czy osobistych?

Ja mam dobre z osobistych i chujowe z małżeńskich.

Terapia pary służyła do pogrążenia mnie w poczuciu że"to ja mam się zmienić" - oboje jej chcieliśmy i mieliśmy za sobą w sumie kilkanaście lat terapii indywidualnej.

Themotha Ona wykonuje jakoś prace nad sobą?

Moja np napierdalała a potem przepraszała że nie powinna, że wie, że to silniejsze od niej. I tak można całe życie do śmierci. Robić zło a potem za nie przepraszać, “bo przecież stara się pracować ale to silniejsze od niej/niego”. (Płeć nieistotna)

Reflux

CheshireKitty Im dłużej nie sypiają ze sobą tym większe oddalenie. To się nawarstwia i po 3 latach to szczerze jest to prawie, że niemożliwe do zmiany. Ktoś naprawdę musiałby chcieć.

Zakładasz, że pani chciałaby coś zmienić, zakładasz, że bohaterowie tej historii to normalni rozsądni ludzie. Jak widać po sytuacji, nie są bo gdyby byli to oboje by się dogadali lub znaleźli wyjście z tej sytuacji.

Tutaj będzie tylko gorzej, nie ma co naprawiać. Pani od pewnie wielu lat była wrednym antypatycznym babskiem, któremu nigdy, nikt nie postawił granic. Więc tadam mamy domowego tyrana. Kolega @Johnny to pewnie cichy miły koleś z tyraniczną matką, który nigdy nie skonfrontował się ze swoimi schematami.

No i mamy mieszankę wybuchową mamy z jednej strony, drapieżnika, który traktując innych instrumentalnie realizuje swoje cele po trupach a z drugiej mamy wyhodowaną ofiarę dla takiego drapieżnika.

Nie ma tutaj, nic więcej, nie będzie też żadnej refleksji. Smutne wiem, ale takie jest życie.

Themotha

CheshireKitty Johny nie jest terapeutą nie widzi mechanizmów i Johny nie jest w stanie mu pokazać jego błędów wynikających z relacji przemocy psychicznej.

Nie trzeba być terapeutą by dostrzegać to o czym tu piszemy 🙂

CheshireKitty I być może, ale też niekoniecznie, tu leży jedna z wielu przyczyn.

Jedna z przyczyn

Za bardzo skupiamy się na Nim, a za mało na jego partnerce, czy Ona wykonuje jakoś prace nad sobą?

To nie tylko On ma się tu zmienić.

Bo istnieje ogromne prawdopodobieństwo że jeśli by się zmienił, to nie chciałby z własnej woli tkwić w takiej relacji

Ty rozumiem chcesz by tą relacje kontynuował, czy zakończył?

Jeśli kontynuował to ma zmienić ma się dwie osoby, a nie tylko On.

Moim zdaniem to już za daleko zaszło i z czasem drapieżnik będzie coraz bardziej bezwzględny

« Poprzednia strona Następna strona »