Wasze ulubione dzieła malarskie i dlaczego

Jasnie_wielmozny

Uwielbiam patrzeć na “Triumf śmierci” Bruegela. Podrzucam link z świetną muzyką ale chodzi mi przede wszystkim o obraz bo możemy na video oglądać go we fragmentach i w miarę możliwości można się przypatrzeć. Oczywiście w youtubowej jakości to nie ma porównania w rozsmakowywaniu się w barwie i fakturze no ale to internet. Mnie zachwyca cała dynamika akcji, mnogość planów i interakcje między postaciami. Śmierć, kostuchy są przerażające przez pewnego rodzaju okrutność swoich działań, choć z drugiej strony lekko śmieszne a wręcz komiksowe. Przypatrzcie się jak wiele rozgrywa się tam historii ile niezależnych sytuacji składa się na te spójną całość. Zapraszam do dyskusji.

leto

Chyba w dalszym ciągu Śmierć Marata autorstwa J. L. Davida.

Ma w sobie jakąś powagę, smutek, odwołanie do antyku, ale przede wszystkim opowiada pewną wyjątkowo pełną napięcia sytuację z Rewolucji Francuskiej.

Imbryk

Panorama Racławicka
Trzeba było być przegościem, żeby namalować film 360°, z tyloma szczegółami. Tam życie tętni, jebitwa, ruch!

[usunięty]

Może surrealizm i salvador dali? Aczkolwiek bardziej wole teraźniejszych artystów uwielbiam Janus’a Miralles’a http://inspirationist.net/januz-miralles-photography/. Konstruktywizm jest też taki przyjemny, dużo geometrii tu przykład Theo van Doesburg. https://www.paintingz.com/theo-van-doesburg-counter-composition-xv-1925.html

Jasnie_wielmozny

@Imbryk Wierzę że stać Cię na więcej niż tylko “przegość” podziel się ze mną interpretacją swojego zachwytu jestem bardzo ciekaw. Słusznie piszesz 360 stopni co sprawiło, że w tamtych czasach stwierdzili, że to jedyny sposób aby opowiedzieć te historie?

@[usunięty] Oba podane przez Ciebie przykłady są dla mnie odzwierciedleniem pewnej myśli. Zobacz jaka przepaść dzieli Bruegela i twoje przykłady. Jak u Bruegela wylewa się element kreacji, niezwykłe szaleństwo ducha tak jakby obraz nie był w stanie pomieścić wszystkiego co w sobie kotłował. Co więcej połączone jest to z warsztatem malarskim. Można wziąć każdy fragment i dywagować o tym co się tam dzieje, to sprawia, że to dzieło będzie wieczne to jest wielkość czujesz to?

To co pokazałaś jest bardzo syntetyczne nie oceniam tego estetycznie. Ale ubogie duchem pozbawione interpretacji, wstępu i przypisu autora staje się puste. U Bruegela nie potrzebujemy nic poza obrazem nawet pozbawionym tytułu chodź i tytuł pomaga w interpretacji. W sztuce wszystko jest potrzebne nie dokonuje gradacji ale wolę częściej zatonąć w czymś co jest dziejowe. W nowoczesnym malarstwie zbyt dużo jest próby syntetyzacji dla samej atrakcji i wygłupi ale za mało pociąga to za sobą głębi i prawdy. Przynajmniej dla mnie.

leto

Jasnie_wielmozny To co pokazałaś jest bardzo syntetyczne nie oceniam tego estetycznie. Ale ubogie duchem pozbawione interpretacji, wstępu i przypisu autora staje się puste.

O, tu się zgadzam. Takie maziaje to i ja potrafię zrobić, faktycznie ciężko z nich wyłuskać, “o co chodziło autoru”, a nawet ciężko zacząć łuskać, bo czego tu się złapać? Co tu interpretować, jak to ugryźć?

Bez obrazy dla fanów sztuki nowoczesnej oczywiśćie 😃

No i faktycznie. Nie raz się zastanawiałem, w jaki sposób wyrazić mój osobisty brak zachwytu malarstwem nowoczesnym, a Ty to wyraziłeś idealnie. Ubogie duchem. To jest to, co miałem na końcu języka.

[usunięty]

Jasnie_wielmozny Zobacz jaka przepaść dzieli Bruegela i twoje przykłady

Bo to zupełnie inny okres. To jest Renesans bodajże. Ja renesansu nie lubię ani baroku, nie wiem dlaczego, coś mi nie odpowiada. Niby można dużo o obrazach mówić. Dużo przedstawiają. W przypadku twojego obrazu forma malarska mi nie odpowiada ale faktycznie można by dużo o nim mówić.
Właśnie konstruktywizm i obrazy tworzone w tym okresie opierają się na geometii i faktycznie są bardzo syntetyczne, ale jakoś sama geometria i minimalizm jest mi bliski. Z tego okresu zawsze dziwi mnie czarny kwadrat na białym tle. Bo nie wiem co w tym fajnego.

Te przykłady tutaj są piękne inne poniżej bo widać super warsztat.

Mirales, rozmach w rysunku czy malarstwie mi się bardzo podoba. Mnie do tego ciągnie. Ale wszystko z umiarem. Sztuka współczesna jest bardzo szeroka i jeśli byśmy mówili o jakiś skrajnych abstrakcjach to to już jednak nie moje klimaty.

Beksińskiego również uwielbiam. Wszystko u niego gra i warsztat i ten mroczny kontekst.

Imbryk

Jasnie_wielmozny [@Imbryk]Wierzę że stać Cię na więcej niż tylko “przegość”

Wow @Jasnie_wielmozny pewnie że mnie stać, ja jestem zdolny tylko leniwy 😉

Widziałem to 2 razy w życiu. Raz z wycieczką szkolną, czyli w wieku może 14 lat, a potem w wieku około 25. Tam nauczyłem się słowa “sztafaż” 🙂

Dynamika tego dzieła wywołuje we mnie zachwyt. Szczegóły sytuacji, które można kontemplować godzinami - patrzyłem przez lornetkę na jakąś sytuację przy studni (jeśli dobrze pamiętam to była tam studnia). Potem całe wojsko.

Obraz imersywny (tak to się mówi?), ogarnia Cię, jeśli uruchomisz trochę wyobraźni i odetniesz się od dnia dzisiejszego, możesz przenieść się do tego konkretnego dnia i przeżywać te wydarzenia albo po prostu zagrać parobka, co przysiadł z pajdą chleba z serem i się gapi (był wtedy już żółty ser?).

Plus ten sztafaż - postawili obraz i dosypali gałęzie, dobudowali krzaki i cośtam jeszcze, takie to było ważne. Zachwycony jestem 🙂

Azizi

Nie mam swojego ulubionego dzieła malarskiego. Mam za to dwa, na które lubię spojrzeć co jakiś czas.

Aleksander Gierymski - Pomarańczarka

Czemu? Doświadczenie życiowe płynące z twarzy żydówki, rześkie kolory pomarańczy, które trzyma w koszyku oraz stonowane tło miasta. Twarz, z której płynie przekaz “Kup Panie pomarańcze”, przekonanie w oczach. I zmęczenie.. Swojego rodzaju ocieplony chłód bije z tego obrazu. Natomiast mnie ten obraz uspokaja, podbudowuje w środku (za sprawą tych pomarańczy). Takie są moje odczucia.

Claude Monet - Plaża w Pourville

Wprowadza mnie w sielski nastrój. Powoduje, że się rozluźniam. Czuję piasek plaży, czuję delikatne fale. Wzgórza. I delikatny powiew wiatru. Jakbym tam był.
Z tego co pamiętam, to Plaża w Pourville miała swoją historię z podrzuceniem falsyfikatu.
EDIT/
Znalazłem link odnośnie wiszącego falsyfikatu: https://niezlasztuka.net/o-sztuce/jedyny-monet-w-polsce/

JAL

Azizi Aleksander Gierymski - Pomarańczarka

Mimo, że nie interesuję się bardzo malarstwem, to jeden z obrazów, które przyszły mi do głowy momentalnie po przeczytaniu tematu wątku.

Mam również sentyment do telewizyjnych lekcji Boba Rossa. Poglądowy obraz poniżej:

Jasnie_wielmozny

@Azizi Zwróciłeś uwagę na to że pomarańczarka ma jedno jajko w koszyku?

Azizi

Jasnie_wielmozny @Azizi Zwróciłeś uwagę na to że pomarańczarka ma jedno jajko w koszyku?

Tak, jednak nie wiem jak je interpretować.

Jasnie_wielmozny

@Azizi Wikipedia - Kobieta ma ubogie ubranie, na głowie czepiec, na ramionach przerzuconą chustę. Na rękach przewieszone dwa kosze z pomarańczami. W tle dachy warszawskich domów. Kobieta ma pełną powagi twarz. Uwypuklone policzki i zmarszczki potęgują efekt smutku i bezsilności. Swego rodzaju kontrastem są pomarańcze, których kolor jest odniesieniem do życia, do ciepła, do południowego klimatu. Malarz podpisał się w lewym dolnym rogu. Oprócz pierwszej litery imienia i nazwiska umieścił również nazwę miasta, w którym namalował obraz.

Skąd biedna żydówka ma mieć pomarańcze? To fikcja.

leto

Jasnie_wielmozny Skąd biedna żydówka ma mieć pomarańcze? To fikcja.

Ha! Więc ten obraz jest bardziej alegoryczny, niż myślałem. Nieźle.

Jasnie_wielmozny

leto Ha! Więc ten obraz jest bardziej alegoryczny, niż myślałem. Nieźle.

Malowany był na zamówienie miasta, chyba sobie malarze lekko bekę zrobili z tego.

@JAL Pozwól sobie coś zasugerować może Ferdynand Ruszczyc? Nie wiem czy wstawie dobrze obrazek ale polecam ci jego pejzaże, jest w nich coś niezwykle wzniosłego choć malował pejzaże głównie swojej wsi która kochał. Dla Ciebie obraz “Ziemia” Ruszczyca. Tyle słów o rozwoju na innym forum a teraz na tym. Zapominamy, że humanistyczne podstawy rozumienia kultury i sztuki to absolutny must have do rozumienia świata. Zapraszam do dzielenia się i wspólnej nauki.

JAL

Jasnie_wielmozny Dla Ciebie obraz “Ziemia” Ruszczyca. Tyle słów o rozwoju na innym forum a teraz na tym. Zapominamy, że humanistyczne podstawy rozumienia kultury i sztuki to absolutny must have do rozumienia świata. Zapraszam do dzielenia się i wspólnej nauki.

Dziękuję zapoznam się.

Podrzucę też pracę malarza, którego obrazy były moją fascynacją nastoletnią dzięki lekturze schowanych u wujka starych numerów magazynu Fantastyka (odpowiada równiez po części za moje zamiłowanie do lektur tego typu). Co dziwne, nie pomyślałem o nim aż do teraz.

Zdzisław Beksiński:

JAL

Jasnie_wielmozny Pozwól sobie coś zasugerować może Ferdynand Ruszczyc?

Dziękuję za polecenie twórczości Ruszczyca. Zachwycający. W tej chwili wróciłem do:
https://lh3.googleusercontent.com/proxy/v6FcuU7HW00_JBbRlr2nI_DsFd07x8Cq_-QyZsBiGK-WSh0-lhS1SqIYYZklrprK9M94hJCKwCsH6c7dHyPMHt1x-sXXxl3-nOPFDBX5fvP8AQ_4vxcbK132

Tchnie zimą.

azagoth

Andrzej Strumiłło (niestety umarł niedawno) - wielki polski artysta współczesny.
Cykl LOT. Nie mam dobrych fotografii całego cyklu - tutaj jest kilka obrazów.

Udało mi się, jeszcze za życia p. Andrzeja, nabyć dwa obrazy z tego cyklu i kilka innych jego prac. Bardzo emocjonująca sztuka.

Jasnie_wielmozny

@azagoth Jak będziesz kiedyś mógł chętnie zobaczę zdjęcie ale w dobrej jakości możesz też opisać skąd taka decyzja o czym jest konkretnie ten cykl?

Jasnie_wielmozny

@JAL Jeśli jesteś miłośnikiem fantastyki to cie nie zaskoczę, skojarzyło mi się z obrazem który przytoczyłeś.

JAL

Jasnie_wielmozny Jeśli jesteś miłośnikiem fantastyki to cie nie zaskoczę, skojarzyło mi się z obrazem który przytoczyłeś.

Bagiński przyznał, że tworząc “Katedrę” inspirował się również Beksińskim (a także Gigerem, którego prace są również godne polecenia).

Jasnie_wielmozny

JAL Bagiński przyznał, że tworząc “Katedrę” inspirował się również Beksińskim (a także Gigerem, którego prace są również godne polecenia).

Ha! Ale mam oko tak właśnie myślałem, dzięki za info.

[usunięty] Bo to zupełnie inny okres. To jest Renesans bodajże. Ja renesansu nie lubię ani baroku, nie wiem dlaczego, coś mi nie odpowiada. Niby można dużo o obrazach mówić. Dużo przedstawiają. W przypadku twojego obrazu forma malarska mi nie odpowiada ale faktycznie można by dużo o nim mówić.

Też kiedyś mnie te okresy nie interesowały dzięki Bogu już nie jestem takim ignorantem (nikogo o to nie oskarżam piszę o sobie). Zacząłem ich doceniać gdy zrozumiałem, że to ludzie którzy tworzyli podwaliny naszej kultury. Czerpiemy z ich skupienia i duszy którą oddali trzeba również pamiętać, że czasy obecne to miejsce w których oduczamy się skupienia, cierpimy ja syndrom natychmiastowej gratyfikacji. Gdy sam zacząłem odnosić jakieś tam “sukcesy” to we mnie pękło, oddajesz duszę dostajesz niebo i wtedy już lawina ruszyła. Zrozumiałem ilość skupienia i kolejnych “leveli” wtajemniczenia jakie przeszli ci ludzie.

Wspaniale mówi o tym Peterson

[usunięty] Z tego okresu zawsze dziwi mnie czarny kwadrat na białym tle. Bo nie wiem co w tym fajnego.

Już objaśniam czy też manspalndinguje ci sztukę jakby powiedziały feministki. Autorowi czarnego kwadratu chodziło o uzyskanie czarniejszej czerni od czerni dzięki sposobie nakładania farby. Sposób w jaki nakładał farbę sprawił, że można dopatrzyć się tam różnych odcieni czerni choć to tylko jedna i ta sama farba. Pokręcone wiem, ale zrobił to jako pierwszy stąd sława. Jeśli przypatrzyłabyś się oryginałowi to wtedy wszystko staje się jasne. Podobnie do malarstwa z epoki, widząc fakturę, sposób nakładania farby widzisz biografię tych malarzy, lata ich pracy i dynamikę. Ale do tego potrzebna jest lekcja uważności i wyciszenia.

JAL

Z autorów znanych mi ze starej fantastyki jest jeszcze Boris Valleyo. Nie wiem niestety czy to jeszcze malarstwo, czy już obróbka komputerowa.

Jasnie_wielmozny

JAL Z autorów znanych mi ze starej fantastyki jest jeszcze Boris Valleyo. Nie wiem niestety czy to jeszcze malarstwo, czy już obróbka komputerowa.

NIe to już klimaty grafiki dla mnie fe! Malarstwo proszę!

Następna strona »