Syndrom Miłego Faceta

virilis

Droga do powstania miłego faceta

Powstanie miłego faceta to temat, który Robert Glover w książce zaledwie musnął, biorąc pod uwagę implikacje. Nie ujmując autorowi ponadczasowej wartości jego opus magnum, bez zrozumienia źródła ciężko poradzić sobie z przejęciem kontroli nad zachowaniami “miłego faceta”. Syndrom, podobnie jak ADHD to zespół objawów, a nie coś co trzeba leczyć lub przezwyciężyć. Zresztą to ostatnie implikuje walkę, która często skazana jest na porażkę, bo wszytko czemu się opieramy lub wewnętrznie walczymy pozostaje takie same, lub się umacnia. Sam Glover proponuje, aby mężczyźni odzyskali swoją integralność i pewność siebie poprzez przezwyciężenie toksycznego wstydu i stawianie siebie na pierwszym miejscu. Jednak ta zmiana wymaga pracy u podstaw, bo wiąże się z ukształtowanym w dzieciństwie stylem przywiązania. Teoria, którą zapoczątkował Bowlby, wielokrotnie na przestrzeni dziesięcioleci została potwierdzona przez psychologów, a sam toskyczny wstyd został uznany jako główne źródło CPTSD i zakwalifikowany jako jednostka chorobowa. Samymą teorią więzi i stylami przywiązania i ich wpływem na życie zajmę się później.

https://www.faceciwsieci.pl/syndrom-milego-faceta/

azagoth

Zajebiste @virilis
Przydatna wiedza.
Może chcesz zrobić z tego atrykul na bloga?
Trzeba by paragrafy i nagłówki zrobić. Mogę pomóc

virilis

azagoth

Pewnie. Mam jeszcze kilka w szufladzie z czasów ogarniania mentalnego i dojrzewania emocjonalnego. Sam bym dodał, ale pewnie nie mam uprawnień.

azagoth

virilis
Masz. Jest tylko kilka prostych zasad, których trzeba się trzymać.
Napiszę PW, gdy dotrę do kompa

leto

Tak się składa, że dosłownie godzinę temu oglądałem:

(wgl Teal Swan jest dosyć spoko, mogę większość jej materiałów polecić)

virilis

leto
Zajebiście prawdziwe. Fajnie tłumaczy z czym się wiąże związek z MFem.

Ogarnianie syndromu MFa, to trochę jak ogarnianie ADHD. To świadoma praca z podświadomymi reakcjami i wytrenowanie właściwych nawyków, ale przede wszystkim akceptacja swojego spierdolenia i aktywne działania, by zmienić siebie dla samego siebie. Kilkadziesiąt lat życia w tym stanie nie zniknie w przeciągu kilku tygodni czy miesięcy. Są też nawroty, bo ta choroba ego potrafi się przyczaić. Trochę jak z alkoholizmem, ale o wiele trudniej. W poszukiwaniu komfortu MF zrobi wiele, póki naprawdę nie stoczy się na dół. Alkohol odstawić łatwiej niż zdystansować się od własnych pozornie nieszkodliwych myśli i toksycznych wręcz ruminacji.

Mitchi

Znałem pojęcie MF, ale nie zgłębiałem go myśląc, że dotyczy to tylko facetów, którzy są zbyt ulegli wobec kobiet, którzy są w stanie zrobić wiele by otrzymać garść kobiecej atencji.
Przesłuchałem wczoraj podczas pracy powyższego gościa i okazuje się, że żyłem w błędzie… Wg tego co mówi Marcin jestem stuprocentowym MF 😲
Przejawia się to u mnie w prokastynacji i ciągłym odsuwaniu od siebie tematów, tak by uniknąć konfrontacji z facetem silniejszym od siebie i nie usłyszeć krytyki.
Zbieram szczenę z podłogi.
Znam pojęcie od kilku lat, nigdy go nie zgłębiałem, a okazuje się, że to wypisz wymaluj ja.

Themotha

Mitchi i nie usłyszeć krytyki.

Generalnie chodzi o wstyd 🙂

azagoth

Mitchi Znam pojęcie od kilku lat, nigdy go nie zgłębiałem, a okazuje się, że to wypisz wymaluj ja.

Nie przejmuj się - ludzie są generalnie leniwi i mało ciekawi w dzisiejszych czasach. Zamiast samodzielnej eksploracji tematów oczekują podania wszystkiego na tacy.
To tak samo jak wielu sądzi, iż rozumie pojęcie “red pill”. Zgodnie twierdzą, że odnosi się ono do związków z kobietami i ukrytych pod tym “sekretów” kobiecej natury.
Nic bardziej mylnego.

PS. Też byłem kiedyś milutkim facetem 🙂

Mitchi

azagoth Zgodnie twierdzą, że odnosi się ono do związków z kobietami i ukrytych pod tym “sekretów” kobiecej natury.
Nic bardziej mylnego.

Jeśli to co mówi Marcin w swoich podkastach to jest prawdziwa definicja MF, to w moim przypadku cały ten syndrom odnosi się do facetów 😲
Mam z nimi większy problem niż z kobietami.
Nie boję się tak porażki z kobietą jak z facetem, zwłaszcza tym na którego opinii mi zależy.

Themotha

Mitchi Nie boję się tak porażki z kobietą jak z facetem, zwłaszcza tym na którego opinii mi zależy.

Przesłuchałem jeszcze raz i uważam że gość ma rację. W momencie w którym nie przyjmujesz swojego ojca a podświadomie go odrzucasz, to wyrzekasz się sporej części samego siebie.

Zrozumienie swojego ojca, zaakceptowanie tego rodzi współczucie do tego jak się zachowywał. To nie znaczy ze mamy zaprzeczać temu co się wydarzyło. Ale to pozwala zintegrować te dwie '‘sprzeczne’' osobowości w Nas.

Znika wtedy presja na osiąganie, znika presja na udowadnianie jemu i sobie czegoś. Uwalnia się wtedy masa energii i czujesz się bardziej ze sobą złożony. W momencie w którym jesteś na rozdrożu, jesteś skłócony sam ze sobą co przekłada się na praktycznie wszystko w naszym życiu

Zrozumiałem to po latach, wcześniej walczyłem podświadomie z ojcem, chciałem od Niego aprobaty a jednocześnie go nienawidziłem, czując się jak niewolnik własnych pragnień

To był milowy krok. Z gościa który nienawidził swojego ojca, stałem się kimś kto swojego ojca zaczął rozumieć i mu współczuć, to potwierdziło we mnie przekonanie że zgoda i miłość to potężna siła która zawsze buduje a nienawiść to siła która niszczy i zostawia zgliszcza

Themotha

Tu kolejny ciekawy film. Wypisz, wymaluj ja sprzed 10 lat. Życie ponad stan, tylko po to by zaspokoić wewnętrzne demony i zasłużyć…no właśnie na co?

Po nitce do kłębka, wyszło że to deficyty i poczucie bezwartościowości, którą trzeba sobie u innych '‘kupić’'

Sami sobie nakręcamy sznur na szyje, a prawdziwe życie przecieka nam przez palce. Realizujemy plany innych ludzi, myśląc że to nasze. Kiedy realizujemy nasze mamy poczucie winy że robimy coś w zgodzie ze sobą a nie z ogólnie przyjętym schematem. Ludzie są dorośli a dalej podświadomie pragną akceptacji i aprobaty rodziców i innych ważnych ludzi w procesie naszego wychowania.

Ojciec czy matka dawno w piachu, a My dalej ciśniemy ten sam temat, który nam wgrali, do takiego stopnia się angażujemy że szkodzimy tym samym sobie i robimy sobie z życia piekło na własne życzenie, już teraz na pewno to osiągnę, jeszcze trochę, jeszcze chwila.

Tyle włożyliśmy w to życia i czasu, że ciężko Nam zrezygnować z tego kołowrotka a na koniec lądujemy u czubków lub na sznurku. Szatański plan który robi z Nas wraków psychicznych i nie pozwala Nam się niczym cieszyć aktualnie, bo jesteśmy tak przekonani o prawdziwym szczęściu za rogiem, ze nie dostrzegamy tego co jest tu i teraz