Właśnie zapuściłem Bullitta, pierwszy raz w życiu go obejrzę. Jakie polecacie klasyczne filmy z męskimi wzorcami i aktorami? Takimi wzorcami, które raczej kończą się w latach 70-tych, potem to już wpełzała powoli narracja feministyczna do Hollywood. Przykłady ode mnie: Bullitt Gran Torino Albo też, którzy aktorzy/postacie przedstawiają dobre archetypy męskości: Przykłady: Steve McQueen Clint Eastwood

Męskie kino z tym panem 😊 Miałam go w awatarze na Samcach.

Colemanka Męskie kino z tym panem Jestem sceptyczny 🙂 Skąd wiadomo że to pan? Jakie męskie wzorce nam przekazuję?

Ja nieodmiennie polecam sagę Rocky’ego. Pomijając charakterystyczną tandetę niektórych zagrań (zęby mnie szczególnie bolały przy części 4), Stallone stworzył postać, którą warto docenić, a niekoniecznie wiernie naśladować. Reanimacja Rocky’ego po latach była chyba jednym z najbardziej udanych filmów o męskiej drodze życia, a monolog motywacyjny Rockye’go do syna do teraz wywołuje we mnie ciarki. Obie części Creed’a (w kontekście tej postaci) to idealne ukazanie starego wojownika, którego historia zatoczyła pełne koło. Idol kobiet (Dirty Dancing) Patrick Swayze miał również swój kultowy występ w Wykidajle (Road House). Zresztą grał tam Sam Elliot - mam wrażenie, że kiedykolwiek ten człowiek jest na ekranie, filmowi wyrastają broda, jaja i bicepsy. Imbryk Clint Eastwood Twórczość tego pana darzę wielką sympatią. Od Heartbreak Ridge zaczęła się ta miłość i mimo, że to raczej lekki, niemal komediowy seans, wracam do niego w klipach na youtubie. Polskie PSY - mimo, że mogą zdawać się przaśne, przedstawiają silnych (i słabych) mężczyzn w trudnych czasach. W imię zasad. Z naciskiem na doskonałe role męskie radzi sobie też Infiltracja - o postaciach można by pisać wiersze. Mam też sentyment do wcześniejszego filmu Scorsese: Godfellas - chociaż w tym przypadku nie za bardzo można mówić o wzorach do naśladowania, a raczej o pułapce pozornego braterstwa i czego unikać. Gorączka Manna to piękne zderzenie dwóch archetypowo męskich, trochę autodestrukcyjnych charakterów. Jak już jesteśmy przy tym reżyserze, to przecież Ostatni Mohikanin jest pełen wspaniałych męskich wzorców (i ich antytez). A jeśli jeszcze można podziwiać Daniela Daya Lewisa przy pracy - warto zawsze. EDIT: Myślę, że warto obejrzeć również Peaceful Warrior - “Siła Spokoju” o dojrzewaniu do męskości. Nick Nolte gra tam nowożytnego filozofa.

Imbryk Skąd wiadomo że to pan? A to proste. Kobieta predator zrobiłaby w tej dżungli dramę: a na chuj tu przyleciała, a że wilgotno, gorąco jej w tym kasku, ona nie będzie ganiać za jakimiś facetami po lesie. Predator facet wpadł, rozkurwił wszystkich i tyle.

Imbryk Skąd wiadomo że to pan? Myślę ze kobieta by miała chociaż jakiś podstawowy make up. Tak wyjść na dwór, do ludzi i się nie podmalować? (szczególnie przy takiej urodzie!) Moja eks teściowa jak była ewakuacja iluś bloków na moim rodzinnym osiedlu w nocy, bo przewidywali wybuch gazu, to nawet nie opuściła mieszkania (chuj tam z wybuchem), bo miała wałki na głowie 😉 Ludzie w pidżamach uciekali, niektóre babki w koszuli nocnej i futrze, panowie z magnetowidami na rękach. Działo się.

@JAL super wybory i recenzje! Bardzo mi się to podoba, co piszesz, tak samo uważam. Skoro ma być o postawach, dorzucę “Urodzonego 4 lipca”. Staram się nie definiować “męskości” lub “wzorców” (mimo, że jakiś mam i jest on dość radykalny) ale tam są pokazane: bezsens służenia cudzym ideom (“musisz”, “prawdziwy X musi Y”) oraz tragedia, jaką sprowadza niemożność władania swoim ciałem. Nie chodzi tylko o fizyczne upodlenie, ale o to, że ciało wpływa na umysł i duszę. Oczywiście, przesłanie jest i jakiś happy end też, ale wszystko i tak gorzkie.

Męskie kino

Obliteraror

“Rocky” z pewnością.
“Nietykalni” De Palmy.
“W samo południe” Zinnemana.
“Rain Man” Levinsona.
“Psy” Pasikowskiego też bym tu umieścił (jedynkę).
Serial “Crime Story” Manna.

JAL

Uwaga nerd mode ON. 🙂

Imbryk Skąd wiadomo że to pan?

Wynika to z materiałów filmowych i danych o samej rasie. Mimo pozornie gadziego wyglądu, Yautja są dwupłciowymi ssakami, z cechami bliskimi ludziom (możliwość krzyżowego splicingu DNA). W silnie hierachicznym społeczeństwie, samce zajmują się rywalizacją między sobą i polowaniem na wymagającą zdobycz, by zasłużyć na przywilej rozrodu, a samice (w charakterze członkiń haremu) prawdopodobnie są sprowadzone głównie do roli rozrodczej. W ramach uniwersum rasa ludzka napotkała jedynie kilka osobników płci żeńskiej, co wskazuje na wielką wyjątkowość samic wojowników. Dostępne materiały mogą sugerować, że zakładając zbroję łowcy w domyśle wykluczały się z tradycyjnych zadań płciowych swojej rasy.

Nerd mode OFF. Wybaczcie xD

Imbryk Jakie męskie wzorce nam przekazuję?

Że nawet muskulatura Schwarzennegera nie przyda się w walce z kosmitami? xD

KimUnJest

Co do tematu to trochę niełatwo jasno zdefiniować męskie kino, ale ja uwielbiam Stallone’a, za całokształt. Zbudował dwie świetne historie i dwie ikoniczne postacie - Rocky i Rambo. W obu przypadkach sequele tracą typowa amerykanszczyzną kina akcji, ale to nie przeszkadza za mocno. “Jedynki” były ambitne. Ale muszę przyznać, że ostatnią częścią Rambo, pięknie Sly pożegnał się z postacią, trybut na końcu filmu wycisnął że mnie parę łez sentymentu.

Imbryk

KimUnJest niełatwo jasno zdefiniować męskie kino

Jasne, osobiście mam na myśli klasyczne opowieści o mężczyznach i ich zachowaniach,

wolne od propagandy feminocentrycznej typu

“dla niej przeniósł góry, tylko dla niej przemierzył galaktykę, bez ciebie kochanie byłbym nikim”, “ja, wysportowany, wykształcony idealistyczny biznesmeno-siłaczo-naukowiec z zasadami jestem takim chujowym prochem niewartym ciebie, najczystsza ty lilio egoistyczna narkomanko-prostytutko dająca za paczkę fajek” …

Jamesy Bondy chyba wszystkie oprócz może najnowszych.

JAL

KptSkok1 dorzucę “Urodzonego 4 lipca”

Jedna z najlepszych ról Criuse’a. W zestawieniu starałem się unikać tej tematyki, bo nie uważam martyrologii wojennej za pozytywny męski wzór, ale faktycznie - można z tego wyciągnąć wiele poza głównym motywem filmu.

Przy okazji polecam dwa filmy z Jake’iem Gyllenhalem w temacie dojrzewania (również do ojcostwa) i do samego ojcostwa: Bracia i Labirynt. Drugi tytuł zawiera najlepszą w karierze moim zdaniem rolę Hugh Jackmana. Dobry męski wzorzec z jego ról to również Logan. Zapuśćcie sobie trailer z utworem “Hurt” Johhny’ego Casha - momentalnie na mnie działa.

Colemanka

JAL Przy okazji polecam dwa filmy z Jake’iem Gyllenhalem w temacie dojrzewania (również do ojcostwa) i do samego ojcostwa: Bracia i Labirynt.

Bracia i męskie wzorce? Przecież tam jeden brat rucha drugiemu bratu, będącemu w armii, żonę. Chyba że cos pomyliłam i też nie pamiętam zakończenia.

KptSkok1

Imbryk Jamesy Bondy chyba wszystkie oprócz może najnowszych.

Dokładnie. George Lazenby był najlepszy! 🙂🙂🙂🙂

Widzę, że ktoś chciałby lać panie po buzi jak JB w ujęciu Sean’a Connery’ego. A takiemu Libertynowi wymawiasz perwersy.

Dobra, dosyć żartów, zgrywam się.
Craig jest dla mnie najzajebistszym Bondem. Silny, ostry, idzie jak przecinak, ale i z pomysłem. Dobre scenariusze, przeplatające się wątki, wspaniałe wizualnie. “Casino Royale” bezapelacyjnie najlepsze. Te stare Bondy są mocno dziadkowe. A kiedyś Moore’a barzo lubiłem. Dalton też był spoko. Brosnan z kolei zbyt pasywny.
Co Ci nie pasuje w Bondach “najnowszych”?

Imbryk

statusquo Nie wiem czy przez “męskie” kino rozumiesz, tylko taki film, że można go obejrzeć ze szklanką whiskey i powiedzieć sobie
“panie, takich facetów to już nie robią”.. Bo jak tak, to fantastyka odpada..

Nienie.
Napisałem wcześniej:

Imbryk osobiście mam na myśli klasyczne opowieści o mężczyznach i ich zachowaniach,

wolne od propagandy feminocentrycznej typu

“dla niej przeniósł góry, tylko dla niej przemierzył galaktykę, bez ciebie kochanie byłbym nikim”,

A dodał bym do tego motyw “podróży bohatera”, czyli typowego tylko dla mężczyzn procesu stawania się mężczyzną i walki z kłopotami.

Imbryk

KptSkok1 Co Ci nie pasuje w Bondach “najnowszych”?

Wiesz, propaganda lubi wpełzać ostatnimi laty w Hollywood wszędzie, więc napisałem ostrożnie “chyba” i “może” bo nie pamiętam co w najnowszych Bondach było.

Wiesz, nie chcę tu wyjść na paranoika, ale chcę uniknąć polecania filmów ze szkodliwymi przekazami.

KimUnJest

Najlepszy Bond zdecydowanie Brosnan. Łączył wszystko co charakterystyczne agentowi 007. Craig jest zbyt “surowy”, taki siłowy, drwal bez elegancji, Pierce ma generalnie lepszą prezencję. Starych Bondów nie oceniam, bo generalnie nie przepadam za kinem poniżej przełomu lat 80′ i ’90.

KptSkok1

Colemanka Bracia i męskie wzorce? Przecież tam jeden brat rucha drugiemu bratu, będącemu w armii, żonę. Chyba że cos pomyliłam i też nie pamiętam zakończenia.

Dobra, zobaczyłem trailer. Wychodzi na to, że kobieta myślała, że jest wdową, a brat (Jake) że jest już niebratem, bo brata nie ma wśród żywych. Więc spoko, można się rozejść. Nic się nie dzieje. Nie ma nic kontrowersyjnego.

JAL

Colemanka Bracia i męskie wzorce? Przecież tam jeden brat rucha drugiemu bratu, będącemu w armii, żonę. Chyba że cos pomyliłam i też nie pamiętam zakończenia.

Źle pamiętasz. Niefrasobliwy dotychczas brat (Gyllenhall) zmuszony jest opiekować się żoną i dziećmi zaginionego w akcji (MIA - większość niestety ginie) brata żołnierza, który był bardziej odpowiedzialny. Wspólnie radzą sobie z żałobą i opieką. Do stosunku nie doszło (z tego co pamiętam), bo wraca zaginiony z PTSD i natychmiast młodszy się wycofuje, a cała rodzina poza dziećmi, rozpoczyna opiekę nad ranami psychicznymi żołnierza. Dla mnie piękne i nieoczywiste również ze względu na to, że zranione nieobecnością idealnego tatusia dzieci powodują finałowy konflikt, a lepszym ojcem okazuje się wujcio-pierdoła.

Colemanka

KptSkok1 Dobra, zobaczyłem trailer. Wychodzi na to, że kobieta myślała, że jest wdową, a brat (Jake) że jest już niebratem, bo brata nie ma wśród żywych. Więc spoko, można się rozejść. Nic się nie dzieje. Nie ma nic kontrowersyjnego.

No dobra a jakie męskie wzorce? ‘Opiekujemy’ się zona brata gdy ten może nie wrócić z woja? 😉

KptSkok1

Colemanka No dobra a jakie męskie wzorce? ‘Opiekujemy’ się zona brata gdy ten może nie wrócić z woja?

Skoro nie żyje - i Jake i wdowa - mieli podstawy, żeby tak uważać, to jak dla mnie mogli iść do łóżka w chwili doręczenia aktu zgonu.
Nie definiuję “męskich wzorców”. Mam je bardzo radykalne i wielu mężczyzn się w nich nie mieści. I co z tego? Ano nic.
Film jest o tym, że oni naprawdę myśleli, że ten żołnierz nie żyje?
Na marginesie: w prawie wyznaniowym (w chrześcijaństwie) nie można brać sobie wdowy po bracie. Tak stoi w Biblii. To zresztą był temat, na którym Henryk VIII starał się oprzeć unieważnienie swojego pierwszego małżeństwa.
To o to chodzi?

Colemanka

JAL Wspólnie radzą sobie z żałobą i opieką. Do stosunku nie doszło (z tego co pamiętam), bo wraca zaginiony z PTSD i natychmiast młodszy się wycofuje

Tak myślałam, ze cos źle zapamiętałam ale to tez znak, ze najwyraźniej podświadomość kobieca kazała mi zapamiętać romans, a nie tam jakieś wzorce 😉
[joke]

@Imbryk a Ty nie miałeś męskich wzorców w domu rodzinnym ze tak podpytujesz o te filmowe?
To nie zarzut, tylko ciekawość.
To nie offtop tylko uzupełnienie postu założycielskiego 😉

KptSkok1 Nie definiuję “męskich wzorców”. Mam je bardzo radykalne i wielu mężczyzn się w nich nie mieści. I co z tego? Ano nic.

Stworzone przez siebie samego czy odziedziczone po przodkach?

Imbryk

Colemanka Ty nie miałeś męskich wzorców w domu rodzinnym ze tak podpytujesz o te filmowe

Miałem, dalej mam i to bardzo dobre.
Ale kilka rzeczy chciałem sobie uzupełnić samemu.

JAL

Kolejny film (uwaga Netflix), który mnie ostatnio zaciekawił (głównie wrzuceniem Kevina Harta w nietypową dla niego rolę) to “Ojcostwo” o samotnym wychowywaniu córki przez całkowicie nieprzygotowanego do tej roli nowego tatę. Może nie pasuje za bardzo do standardów wrzuconych przez @Imbryk, ale moim zdaniem ojcostwo i męskość się nie kłócą.

Wiem, że idąc tym standardem dochodzimy np. do pani Doubtfire (pomijając komedię, motyw walki o dzieci bardzo na czasie), ale jestem zwolennikiem poglądu, że ze wszystkiego da się wyciągnąć naukę.

Zmieniając klimat - dwa filmy cudownie przedstawiające ojcostwo w wykonaniu Viggo Mortensena: Droga (jeden z moich ulubionych) i Captain Fantastic.

leto

Gran Torino jest wporzo, film w sumie pro-multikulti, poza tym, że pokazuje ciekawie zarysowany charakter męskiego bohatera.

Dla mnie w jakimś sensie od bardzo dawna filmem - a raczej serią filmów - który pokazywał “męskie” wzorce, takim, na którym się coś tam może próbowałem wzorować, jest Indiana Jones. Na tym się wychowałem 😃 Indy zawsze umiał znaleźć wyjście z najgorszej opresji, a jak nie umiał, to udawał że umie i improwizował xd. Do tego był zawsze absolutnie wyluzowany i nigdy nie tracił swego zawadiackiego poczucia humoru. Wiele lat później według podobnego schematu stworzono kapitana Jacka Sparrowa w Piratach z Karaibów. To też postać, którą uwielbiam. Tutaj jednak miejscami bohater był po prostu świrem, niektóre jego przygody mają posmak wręcz psychodeliczny.

KptSkok1

leto dy zawsze umiał znaleźć wyjście z najgorszej opresji, a jak nie umiał, to udawał że umie i improwizował xd. Do tego był zawsze absolutnie wyluzowany i nigdy nie tracił swego zawadiackiego poczucia humoru.

Do dziś pamiętam, jaki byłem rozanielony po seansie “Ostatniej Krucjaty”, na którą poszedłem z ojcem (czy tam ojczymem). Regularnie do tego filmu wracam.
Genialne dialogi, zwłaszcza ten z dr Schneider na weneckim nadbrzeżu.

Dr Jones? I knew it was you. You have your father’s eyes.
And my mother’s ears, but the rest belongs to you.

Czyli znowu, rozbierając na czynniki, u Indiego: wiedza, siła, wygląd, luz, pasja!

leto

Swoją drogą, napiszcie, co uważacie za “męskie”, czy też po prostu pasujące Wam, w poszczególnych bohaterach filmów.

Dla mnie w bohaterze Gran Torino są to: odwaga i sprawiedliwość (podejście do czlowieka niezależnie od jego rasy, z czym, swoją drogą, bohater sam się zmaga).

W Indianie Jonesie i Jacku Sparrow: ułańska fantazja, odwaga, zmysł “kombinowania”, pozytywne podejście do życia, nawet w obliczu srogich przeciwieństw.

Imbryk

leto co uważacie za “męskie”

Kilka cech, które uważam ża męskie:

asertywność wobec wszystkich dookoła (mężczyzn, kobiet, dzieci, rodziców, przyjaciół)
naturalne cechy męskie typu: ciekawość świata, skłonności do ryzyka, orientacja na celu, zdobywanie świata
etos pracy/konkretnego zajęcia/hobby/celowości
decyzyjność - umiejętność podejmowania trudnych decyzji z ciężkimi konsekwencjami
umiejętność walki fizycznej i psychicznej, umiejętność stosowania siły i przemocy (psych+fiz) w sytuacjach konfliktu
umiejętność dobierania priorytetów i ponoszenie konsekwencji tych decyzji
rozliczanie innych ze zobowiązań i umów (jako objaw szacunku do samego siebie)
absolutna nie-poddańczość kobietom, nie traktowanie ich jak świętości i ideałów, nie stawianie ich jako życiowego celu
lojalność wobec lojalnych kumpli/przyjaciół
dobra, starczy

Coś co mnie nie przekonuje, ale również jest męskie (fiksacja na celu, lojalności):

zafiksowanie na zasadach, hierarchii - “służba Bogu, Najświętszej Panience, Zasadom Zakonu, Królowi Najjaśniejszemu Panu” (ślepa służba komuś to zdrada samego siebie)
walka o jakąś ideę i podporządkowanie życia tej idei (idee bywają płynne, zwodnicze, efemeryczne, kłamliwe)

Nieogradowany

leto zmysł “kombinowania”

MacGyver puszcza oczko😜

Colemanka

Imbryk Jakie męskie wzorce nam przekazuję?

Jakie wzorce? Podejmowanie wyzwań, odwaga, waleczność, nieustraszenie, niepoddawanie się, honor, wzbudzanie podziwu, wysoka sprawność fizyczna.

leto

Colemanka no tak, zapomniałbym! Nikt tak nie wywijał pejczem, jak Indiana Jones, ani szpadą (?), jak Jack Sparrow.

leto

KptSkok1 Genialne dialogi, zwłaszcza ten z dr Schneider na weneckim nadbrzeżu.

“Ah, Venice” 🙂

Następna strona »